Damar Sözler

Yüz kere yere düşmüş olayım; başkalarına çelme takan biri olmayacağım. Ben kazanan değil, insan olmak istiyorum.

Dalında son bir yaprak olmaktır yaşamak ve asi rüzgâra direnmektir. Fırtına koparken bile ağız dolusu gülebilmektir her şeye inat.

Şu geniş dünyaya sığmayan gönül, bir odaya kapandı kaldı.

Cesaret illa kükremek değildir. Bazen gün biterken usulca yarın yeniden deneyeceğim demektir.

Ey gönlüm bilmez misin gözler sebepsiz yaşarmaz dudaklar sebepsiz kurumaz gönülde bir dert olmadıkça kimsenin yüzü sararıp solmaz.

Canımın içi sen hangi şiirden kaçıp geldin yüreğimin orta yerine?

Güzel derlerdi çocukken aşka, sanki uçarmış tutulan aşka, anlatılanlar başka, yaşanan başka, bir daha sevmek için, heves mi kaldı.

Sizi hayallerinden vazgeçecek kadar seven bir kalp bulduysanız Allah’tan yeni bir ömür isteyin. Çünkü bir ömür yetmez onu sevmeye.

Öyle olmuyor be çocuk. Ben de çok geç öğrendim. Kimi seveceğini seçemiyor insan.

Sen benim en güzel hislerimsin.

Dil susarsa bi çare lakin yürek susarsa ne çare.

Çıkartın sigaraları, bu gece hayal kuracağız.

Gitme zamanı gelmişse dur demenin zaman geçmişse dön demenin aşk bitmişse yeniden demenin hiç bir anlamı yoktur.

Dön bak arkana yeğen gitmez dediğin kaç kişi yanında.

Gece en karanlık ve ebedi göründüğü zaman gün ışığı en yakındır. Her gecenin bir sabahı vardır.

Sevdanı bulutların üzerine yazmışsın. Yağmur olarak dökülüyor gözlerimden.

Sen kokuyor yokluğunda içtiğim sigaralar.

Sen benim hiç bıkmadan saatlerce seyre daldığım tövbe tutmayan en tutkulu sevdamsın.

Gelse affetmem diyorsun ama adını duyunca gözlerin doluyor be oğlum.

Sorun ne olursa olsun kalbinize her şey yolunda demelisiniz. Çünkü kalbiniz hassastır ve sözlerinize çabuk kanar.

Mevzu derin sana aşığım.

Görmeden seni isteyen gönlüm görünce nasıl dayansın.

Ağladım ama belli etmedim haykırdım ama isyan etmedim çaresizdim ama asla pes etmedim sensizdim senden de gitmedim.

Sevdiklerimiz üzülmesin diye içiniz kan ağlarken bile tebessüm edebilecek kadar güçlü olur seven insan.

Zaman seni bana verecekse mesafelere razıyım.

Sevmek zahmetli iş bu zahmete katlanamayan yaşadım desin ama sevdim demesin.

Beni yokluğunla savaştırma. Kaybederim.

Ne yormak istedim seni. Ne de yormak kendimi. Çok çalıştım gitmeye de kalmaya da. İkisi de aynı acı ikisi de rezil. Daha öncede gitmiştim ama böyle kalarak değil böyle kalarak değil.

Giderken Allaha emanet ol dedi! Güldüm zaten başka kimim var ki?

Çok pahalısın be mutluluk. O kadar param yok.

Gözlerin çocukluğuna inmek gibiydi. Belki de o yüzden inandım her masalına.

Tanıdığımıza pişman olduklarımız çoğaldıkça yeni tanışacaklarımızdan korkar olduk!

İkimizi bir kefene saralar bir kabirde sır olalım sevdiğim.

Tutacak el bulamazsak bizde elimizi cebimize koyar yürürüz. Sıkıntı yok.

Elimdeki resmin yerine kendin olsaydın. Olsaydın da benim yine derdim olsaydın.

Özlerim ben seni seninle bile, vuslat mı hasret mi adını sen koy, aşkınla yakıp da düşürdün dile sevgi mi nefret mi adını sen koy.

Her gün aklımdan geçiyorsun insan bi selam verir.

İyileştirir diye medet umduklarımız tekrar tekrar yaralıyor bizi.

Beni yıpratan hayatın kahpeliği değil insanların sahteliği.

“Şurama batan” diyor şair. Şurama batana özlem demeselerdi bıçak derdim.

Boğazımda kalan mutluluğu sırtıma vura vura çıkardılar.

Sonra geldin güldün papatya tarlası oldu çorak topraklar.

Kahrolsun yan yana olmadığımız her yer.

Sen benim bakışına hasret kaldığım sesine özlemle bağlandığımsın. Özlemim hasretim bakmaya doyamadığımsın. Bahtıma doğanımsın. Olmazsa olmazımsın. Nefretim öfkem kinim sevincim umudum düşüm rüyam hayalim ama en çok ağlatan en çok kanatansın. Sen tarifi imkânsızımsın.

Ve şükür. Tefekküre duran derviş gibi narin. Sızı ince yara derin.

Kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde. Ne yaptıysam seni unutamadım.

Ben düşüncelerimi diğer insanların fikrini değiştirecek diye paylaşmam. Ben düşüncelerimi benim gibi düşünen insanlarla yalnız olmadıklarını bilmeleri için paylaşırım.

Hayallerim yok benim. Hayırlısı olsun dediğim gün hepsinden vazgeçtim. Tıp ne kadar ilerlerse ilerlesin ar damarındaki çatlağı tedavi edemez.

Aşkın hikâyesini durmaksızın feryat eden bülbüle değil. Sessiz sedasız can veren pervanelere sor.

Özlemek denmez buna bunun adı yangın.

Seni seviyorum diyen sözlere değil senin için ağlayan gözlere inanın.

Seni içimde yaşatmak için neleri öldürdüm bir bilsen.

Ey sevgili heyben acıyla dolar da nefes alamazsan gel. Huzur bulacağın kıyılarım senindir. Umutların solar kurur da su bulamazsan beraber sulayalım gözyaşlarım senindir. Kanadın kırılır da maviye uçamazsan ne güne duruyor al kanatlarım senindir. Çaresiz çilelere bir umut bulamazsan kendime ettiğim dualarım senindir. Mevlâna

Özledim diyorsun mektubunda. Sadece kuru bir özledim mi yazdı yanık yüreğin.

Gönül almayı bilmeyene ömür emanet edilmez…

Bu ayrılık adil değil kokun ben de, aklım sende kalıyor.

Gerçek şu ki hayallerimizdeki insanların hayallerindeki insanlar değiliz.

Ne iş yaparsın sen dedi. Hamalım dedim. Nasıl yani dedi. Elimden tutmasını bilenin yüreğini taşırım dedim.

Bu kentin en tenha yeri kalbimdir şimdi.

Ne bileyim be sevgili. Öyle güzel baktın ki gözlerime. Sevmek değil ölmek geldi içimden.

Aslında insanlar seni hayal kırıklığına uğratmıyor. Sadece sen yanlış insanlar üzerine hayal kuruyorsun. Montaigne

Üşüdüğümüzde camı kapatmak kadar kolay olsaydı keşke sevilmediğimizi anladığımızda o kişiye yüreğimizi kapatmak.

Aslında söylediklerimden çok sakladıklarımda gizliyim. En iyisi anlamak için konuştuklarımdan çok sustuklarıma kulak verin.

Size sıradan biriymiş gibi davranan hiç kimseyi sevmeyin. Oscar Wilde

İlk görüşte mi yoksa ilk gülüşte mi?

Bazen en uzun yolculuk iki insan arasındaki mesafedir.

Geçen gün arkadaşlar meyhaneye gitti. Gamsız almadılar.

Kırk bin kere kırsam da hüznümün aynasını. Kader karşıma koyar hep bıkmadan aynısını.

Yalnızlık yazarsın da düzelten olmaz. İşte o zaman yalnızsındır.

Kıyamam dediklerimiz bizi ince ince kıyıp pembeleşinceye kadar kısık ateşte kavurdular.

Aklıma yuva yapıyor gülüşlerin.

Mesele aklın kabul ettiğini kalbe anlatabilmekteydi. İşte onu beceremiyorum.

Yetimhanede yaşayan küçük bedenlerin ranzalarına yazdıkları anne kelimesi kadar masum olmalı aşk.

Sen benim en doğru yanlışım. Tövbesi olmayan günahımsın. Uzak duramadığım yasaklım en açık ettiğim saklımsın. Sen başımdan giden aklım severek çektiğim ahımsın.

Zihinleri kapalı olanların en büyük problemi ağızlarının daima açık olmasıdır.

Bazen doğru olanı yapmak için en çok istediklerimizden vazgeçmememiz gerekir. Hayallerimizden bile.

Gece uyuyamayan insanların gündüze sığmayan acıları vardır.

Öyle sessizce öldüm ki defalarca hiç bir zaman anlaşılmadı yokluğum.

Vedalar gözleriyle sevenler içindir. Çünkü gönülden sevenler ayrılmaz.

Her sabah uyanıp ilk seni seviyorum.

Ruh her zaman kendini nasıl iyileştireceğini bilir. Esas zorluk zihni susturmaktır.

Mevla’m görelim neyler. Neylerse güzel eyler.

Farklıyız güzelim birbirimizden apayrı dünyanın insanlarıyız tek suçu sevip de yaşamak olan bir anlık hevesin kurbanlarıyız.

Beni kaybetmeyi başaranı asla kazanmak için uğraşmam.

İnsanların seni en çok sevdiği zaman onların işine en çok yaradığın zamandır.

Yeri gelir sevdiğin kişinin yaşadığını bile bilmek sana yeterlidir.

Ey yar! Seninle ölmeye geldim. Ateşsen yanmaya yağmursan ıslanmaya soğuksan donmaya geldim.

Manzarası sen ol gözlerimin, her baktığımda yeni mutluluklar göreyim.

Ekmeğime hoşça kal sürdün ya sen ben şimdi aşk karınla sana ne şiirler yazarım.

Sonra bir sigara yakıyorsun. Gökyüzünü seyrediyorsun. Bakıyorsun hala her şey yerli yerinde, sen sadece kendini ziyan etmişsin.

Ne kazandığını bilmiyorum ama umarım beni kaybettiğine değmiştir.

Tek ihtiyacım birazcık sen.

Misafirin çocuğu gibiydin. Geldin dağıttın ve gittin.

Sevmek bazen vazgeçmektir. Kimine göre gidenden kimine göre kendinden.

Hâlbuki ben onun düşmekten korktuğu uçurumun dibindeyim.

Eğer aşk yalansa acısı neden bu kadar gerçek.

Güzel bir gülü güzel bir geceyi güzel bir dostu herkes ister. Önemli olan gülü dikeniyle geceyi gizemiyle dostu tüm derdiyle sevebilmektir.

Zor günler dostu düşmanı ayıklamak için var.

İnsan geride bıraktıklarını özler elinin altındakilerden sıkılır ulaşamadıklarına tutulur ve ulaşılmaz olan hep aşk olur!

Samimiyetin belirtisi gözler dürüstlüğün ifadesi tutulan sözlerdir!

Kötü günde katkısı olmayanın iyi günde hissesi yoktur.

Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı, ben ölürdüm. Özdemir Asaf

İnsanlar kırmızı güllerin peşinden koşarken altında ezdikleri papatyaların farkına bile varmazlar.

Biz gönlümüzde ne gemiler batırdık kıçı kırık bir sandalın lafı mı olur.

Çok pahalısın ulan mutluluk.

Boynu bükük duruyorsam eğer içimden öyle geldiği için değil yüreğimden gidenler olduğu içindir.

Oksijeni bilmem ama kokun şart.

Ağaçtan meyve bekliyorsan dalını insandan sevgi bekliyorsan güvenini kırma.

Gönül yorgun düştüğünde yürek dilsiz kalır.

Gidene üzülme sevse gitmezdi. Gelene sevinme o da başkasından geldi.

Saç diplerimden tırnak uçlarıma kadar kırgınım sana.

İncit beni gerçek ile. Ama asla rahatlatma yalan ile.

İnsanın en büyük hatalarından biri de doğru zamanda yanlış kişilerle doldurmaktır. Charles Bukowski

Halden ala halsizliğim sözden ala sessizliğim. Ben seninle olduktan sonra umurumda değil kimsesizliğim.

Düştüğünde yanında olan değil kalkman için el uzatandır. Unutma.

Utanılacak bir şey değildir ağlamak yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı.

Sus be yüreğim bende biliyorum özlediğimi! Sus ki bilmesin özlediğimi!

El sendedir dil sende diken sende gül sende. Her an imtihandasın ağlasan da gülsen de.

Şairler şiirler yazıyor, ressamlar resimler yapıyor ve biz ozanlar türküler söylüyoruz. Peki, bütün bunları niçin yapıyoruz? Dünya alışkanlıktan değil de, sevgi ve mutluluktan dönsün diye.

Aşkın her halini gördüm artık ne hali varsa görsün.

Şimdi vur kendini. Unutulmuş bir şiirin son dizelerinde sonra yarım kalan bir şarkı ısmarla kendine. Bu kentte böyle ölünür.