Hayattan Bıkmış Sözler

Umuda doğru giden her gemim battı, yeni hayallere açılan her kapım yüzüme kapandı, hayattan bıktığımı anlattım kimse anlamadı beni.

Bazı insanların ikiyüzlülüğünden, kişiliksizliğinden uğraşmakla yoruldum, yaşadığım bu hayattan bıktırdılar beni.

Hayat nasıl gidiyor diyorlar bilmem diyorum yaşayan birine sorun.

Yeni başlayan güne umutla bakacak, hayata gülümseme adım atacak, hayata tutunduğum tek dalım sendin, o dalımı da kırdın.

Gelme hayat benim üstüme artık ben yoruldum senin sorunlarından, sıkıntılarından. Git kendine başka birini bul.

Bıktım hayattan bıktım sizden, anlamsız bakan gözlerinizden.

İnsan ölmek isteyince ölmüyormuş, yaşarken her gün defalarca ölüyor ama toprağa girmiyormuş.

Şu anda çekilmez bir haldeyim. Yorgunum, uykusuz, hüzünlüyüm. Sanki bir şey beni engelliyor ve özgürleşemiyorum. Franz Kafka

Bıktım artık her gün aynı hayatı yaşamaktan, bıktım artık yalnız başıma bir hayat sürmekten, bıktım artık insan olmaktan.

Benim de hayattan beklentilerim ve umutlarım vardı seni tanımadan önce, ama seni tanıdıktan sonra hayattan bir beklentim, bir umudum kalmadı artık.

Senden gitmek istiyorum hayat ama gidecek başka bir hayatım yok, senin bana oynadığın oyunlardan bıktım yoruldum artık.

Umutlarım hayallerim hepsi çöpe atıldı, artık sana yeni sayfa açmaya korkuyorum hayat.

Yüreği ile yaşamayana yüreğinin sesini duyuramazsın.

Yalandan kim ölmüş ki diyorlar. Doğrudur yalandan beden ölmez ama gönül ölür, güven ölür, insanlık ölür.

Bu gündelik bir yorgunluk değil, hayat yorgunluğuydu.

İnsanlar hayatı boyunca birini bulur yaşamak için ama birbirini bularak yaşamak her insana nasip olmaz.

Artık herhangi bir hayale kucak açamayacak kadar yorgunum.

Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum. Cemal Süreyya

Sabah yeni doğmuş, güneşe, güne günaydın diyemeyecek kadar, yeni hayallere giden gemiye binemeyecek kadar yorgunum.

Dallarda asılı durmaktan yorulan yapraklar da düşüyordu yerlere. Cengiz Aytmatov

Tamam hayat pes ediyorum sen kazandın, ben yoruldum gelme artık üstüme.

Ne yaparsan yap, daima pişman öleceksin. Belki yaptıklarından, belki de yapmadıklarından. Dostoyevski

Her şeyden biraz kalır diyordu hayat. Kavanozda biraz kahve kutuda bir kaç sigara insanda biraz acı. Turgut Uyar

Ben senden bıktım hayat, bana çok çektirdin, hep ağlattın bir gün dahi güldürmedin. Var git yoluna biz seninle anlaşamadık.

İnsan zamanla yorgun şehirlere dönüyor, terk edilmiş evler, kurumuş otlar, sesiz geceler gibi geçiyor günler.

Hayat her zaman mutlu ve neşeli olana güzel, derdi kederi olana acı ve ıstırap verici.

Bu hayattan çoktan bıktım aslında sadece şu sokaktan sen çıkarsın diye dayanıyorum.

Şu duvara o kadar çok şey yazasım var ki; ama işte duvara konuşuyormuş gibi olduğu için susuyorum.

Tepemden tırnağıma kadar, işte o kadar sana kırgınım hayat.

Hayallerim, amaçlarım, sevdiklerim, değer verdiklerim kısacası tüm beklentilerim bir bir alındı elimden, kimse anlamıyor benim halimden, bıktım artık bu bahtsız kaderimden.

Ben bu hayatı seninle yaşamaya başlamıştım ve seninle bu hayatımdan bıktım artık, yaşamak ağır gelmeye başladı.

Söyle be hayat istediğin nedir senin benden, ben senden bir parça huzur istedim onu da çok gördün bana.

Aslında ben de çok bıktım her şeyden ama annem üzülmesin diye gülümsüyorum.

Bu hayatta herkesler beni terk etti gitti, bir yalnızlığım beni bırakmadı.

Bazılarının mutluluğu pazarda satılıyormuş gibi hep mutlu, benim mutluluğum ise karlı dağların arkasında saklıymış gibi zorlu.

Hayatta benim yerimde olsaydı, benim gibi yalnız kalsaydı, her gece gözlerinden yaşlar dökülseydi, eminim o da kendinden bıkardı.

Kızgınlığım, yorgunluğum geçer geçer de; kırgınlığım asla geçmez.

Bu hayattan bıktım artık. Her gece yalnızlığıma mahkûm olmaktan, çaresizce düşünüp, düşündükçe yanmaktan bıktım artık.

Bırak yaşamaktan bıktım demeyi, gözlerimin kapağını kaldıracak kadar gücüm kalmadı.

Bu hayattan umuda gidecek hiç gemim, yeni hayallere açacak hiç yelkenim kalmadı artık.