Zata Sözleri

Geleceğin hesaplarını iyi yap ki, bugünün krizleri geçmiş olsun.

Seni dinlemeyen kulağın diline de güvenme.

Herkesin kendi içinde yaşadığı; en az bir cenneti, bir de cehennemi olmalıdır.

Huzursuzluk, sindiremediklerinle yaşamak zorunda kalmaktır.

Asıl sınav, doğrudan sonraki adımla başlar.

Her şeyini kaybedebilirsin ama hislerini asla. Çünkü hisler, sadece seninle veda eder yaşama.

Unutma; dost seninle yürür, düşman gölgenle.

Görgü; önceden görme ile değil, gördüklerini edebinle yaşayarak kazanılır.

Herkes biraz yalnızdır. O yalnızlık, kimini küçültür, kimini büyütür.

Cümleyi adabıyla kurmayanın, edebi sorgulanır.

Yaşamadığın tarihi tartışma. Çünkü geçmişin gerçeğini, yaşayanlar bilir.

Sadece ruhsal bulantılar kusarak geçmez. Ruhundaki bulantıları, mantıkla arıtmalısın.

Unutulmuşların, unutulmuş olmalarının nedeni; unutanların, dünyadaki zevklere olan arzularıdır.

Birileri barışçıl olmalı. Çünkü dünya, kavgacı cahillerle dolu.

Su, yolunu bulur ama buhar olma ihtimalini de unutma.

Hayat seni sadece aklı, zekayı, vicdanı ve empatiyi doğru kullandığında mutlu eder.

Adımların, sen hangi yolu seçersen o yönü adımlar.

Duygu adamıydım ama duygulara geç kaldım. Duygulara geç kalınca, mantıkla yoluma devam ettim.

Yazar olan kâğıda, bilge olan insana yazar.

Doğa senden sadece özünden beslenmeni bekler, düzeninden değil.

Vicdanla başla, aklınla ilerle. Hata yapmazsın.

Heyecanı ve kaybetme korkusunu yaşadığın süredir, aşkla olan temasın.

Kılavuzu kendi olmayanın yolculuğu, çıkmaz sokakta biter.

Yaşadığını zannettiğin yıllarını düşünme, bugünü de kaybedersin.

Bırakırsan kendini dalgalara; ya kayalara çarparsın ya da su alır batarsın.

Garip olan da; sen gitmeden o gelmez. Şayet geliyorsa, ya sen çok güçlüsündür ya da o çok güçsüz.

Adalet yoksa kuralları koyan kuralsızlar vardır.

Yapabileceğim her yanlışın ölünceye kadar vicdanımı hasta edeceğinden eminim. Unutma; hatalar istemeyerek, yanlışlar ise bilerek yapılır.

Fazlaca anlam çokluğu varken, neden anlamsız yaşar ki insan. Nedeni, sendeki nedensizliktir.

Cevapsız bıraktığın her soru, aptallığa kaçıştır.

Söyleyecek sözün kalmadığında dinle. Çünkü dinlerken de kendinle söyleşirsin.

Kaybetmeyi sevmiyorsan, kazanabildiklerinle yaşama tutunmayı dene.

Benciller, acıyı yaşamadan anlamazlar dostum.

Hedef olmaktan kurtulmalısın. Çünkü avcıya, atacak ok bitmez.

Seçme şansın olmadan başladıkların vardır. Ama yaşadığın sürece, iyiliği seçme şansın daima vardır.

Yokluğun verdiği güvensizliklerdir korkuları yaşatan.

Sarhoşken ayık olmayı, ayıkken de sarhoş olmayı öğrendiğinde adam olursun.

En az bir şeye bağlanmalısın, bağlandığın her neyse pahalı olmamalı; çünkü yaşam uzun, emek ucuz, hayaller çok pahalı.

İyilere ağlar, kötülere güler, cahillere acırım.

Bölünmenizi istiyorlar. Çünkü yenilmez ordular, birliklerden doğar.

Başladığı tatla devam edecek yanılgısıdır seni olumsuz sonuçlarda dağıtan. Unutma; hiçbir şey başladığı tatla devam etmez.

Kalemi batırdığın mürekkep senin değilse, farkında değilsin ama kocaman bir hiçsin.

Bilge bir ruh için derin bir kulak, edepli bir dil; ama en önemlisi, adalete teslim olmuş bir akıl şarttır.

Hayattan zevk alamıyorsanız, en büyük kalabalıklarda dahi yalnızsınız demektir.

Kendine de yalancıydı. Ama vicdan, yalan dinlemez.

Nereden başlarsan başla, daima bir eksik vardır.

Benim derdim cahilin kulağıyla değil, dinlediği ağızlarla.

Unutma; martının doymak için, balıktan başka şansı yoktur.

Sürekli yorulduğumuzu düşünüyoruz. Dinlenebileceğimiz anları, gereksiz düşüncelerle kaybettiğimizi bildiğimiz halde.