Çile Sözleri

Nasıl da soğuyor. Sanki sırtında bir hırkaydım da çıkarıp kenara attın.

Çile hürriyetin kaybolmaması uğruna çekilmesi gerekendir. Çileye razı olmayanın Hür olmaya hakkı yoktur.

Boşuna mutlu olmaya çalışmayın çalıştığınız yerden sormuyorlar!

Bazen gözlerden yaş akmaz kalp ağlar sadece.

Bir masal daha böylelikle bitti ve yine hayat oyuncularını seçti başrolde sen ve ben konu ise ayrılık.

Dışarıdan nasıl göründüğümün bir önemi yok içerden görebilenler yetiyor bana. Dışarıdan yargılayanlara da sözüm yok dışarıda kalmaları yeter onlara.

Her gün biraz daha artan sensizliğe kafa tuttum. Ama mutlu ol seni unutamadığım yerde kendimi unuttum.

Kaldı işte. Çayımız bardakta çocukluğumuz sokaklarda mutluluğumuz kursağımızda sevdiklerimiz uzaklarda gülüşlerimiz fotoğraflarda. Nazım Hikmet

Mekân her zaman bulunur da huzur veren insan her zaman bulunmaz.

Umarım sabah tüm şehir bembeyaz olur başka türlü bitmeyecek bu sıkıntılar.

Çile zulme bulaşmama zalime baş kaldırmadır.

Eski insanlar birbirine ilaçtı. Günümüz insanları ise devasız birer dert.

Ey hayat! O kadar yorgunum ki susup da ağlayasım ölüp de dinlenesim var.

Çilenin durduğu bittiği noktada sapıtma ve saptırmalar başlar.

Zillet çilesizin süfli halidir. Kaçmak ise çilesizlerin eylemidir.

Özlüyorum seni ve seni özlüyorum kendimde sen benden gittiğinden beri ben bende değilim kendimi tanıyamaz oldum sensizliği kaldıramıyorum dön gel sevgili!

Ben de unutabilmek isterdim senin gibi yaşadıklarımızı çekip gitmek isterdim senin gibi uzak diyarlara bende gülmek isterdim yıkıp gittiğim hayatın ardından senin gibi.

Kaybetmekten korktukların zaten hiç senin olmamışlardır.

Gönlüm deniz değil ki efkârım sahile vursun.

Sensizliğin rüzgârı üşütür bedenimi sensizliğin acısı yakar içimi canısı! Şimdi gözyaşlarım şahittir yalnızlığıma her nefesimde adını anıyorum bıraktığın yerde seni bekliyorum.

Ben bana inananı hiç yarı yolda bırakmadım! Yarı yolda bırakanı da bir daha adam yerine koymadım.

Dertlerim içimde birikiyor kum misali gözlerime vuruyor acısı kalbimi dağlıyor yarası sensizlik bitiriyor beni dön gel ne olur canısı.

İnsan iki insanın yüzünü unutmaz ihtiyaç anında yanında olanı zor zamanda yalnız bırakanı.

Ağlıyorum yalnızlığıma ağlıyorum sabahı olmayan yarınlarıma şimdi sen yoksun hayatımda yaşamak neye yarar sensiz aldığım nefesin ne anlamı var söyle bana?

Her derdi içinize atarsanız sonunda ayağa kalkamazsınız!

Sevilmek istiyorsan önce insan ol. Ha bu arada insanlık bedava rahat ol.

Hiç umudumu kesmedim hayattan. Bugün böyle dertli olsam bile. Yarın ne haldeyim. Bilirim hepsi Allah’tan.

Allah yolunda olanlar (mücahitler) çileyi düşlemez yaşarlar çekmeyi istemez çekerler. Çile eridirler ve çile meydanından ölüm hediyesiyle ayrılırlar ancak.

Düşünüyorum seni ve düşünüyorum sensizliği seninle mutlu olan gözlerim şimdi sensiz yaşlı sevgilim.

Emaneti kabulleniş aslında çileyi yükleniştir.

İçimize de atamıyoruz orası da doldu!

Çilenin ayrılmaz arkadaşı İzzet’tir. İzzet birlik ve beraberlikte zafer yoldaşıdır.

O hep iyi olsun diye sen hep dua edersin o hiç bilmez!

Çilenin koynundaki yafta başarıdır.

Gittin mi büyük gideceksin ayrılık bile gurur duyacak seninle.

Bir insanı yalanlarla kazanmak yerine doğrularla kaybetmeyi tercih ederim.

Pasiflik çilesizliktir. Çilesizlik ise bölünüş zeminidir.

Kalp kırılganlığı bir süre sonra geçer de incinen gurur bir türlü iyileşemez.

Bir tane daha ‘memnun oldu mu’ ziyan edecek lüksüm yok o yüzden tanışmıyorum kimseyle.

Unutmak mümkün olsa yıldız gözlerini unuturdum hayalimde ki gülüşünü görmek istemezdim Unutmak isteseydim şuan ağlamazdım sensizliğime.

Beni yıpratan hayatın kahpeliği değil İnsanların sahteliği!

Dertli bir insan içi duman dolu bir odaya benzer. Onu dinlemek o odaya bir pencere açmak gibidir. Mevlâna

İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri? Yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri.