Damar İnstagram Sözleri

Umudun rengi siyah olunca, kör olmamak elde değil.

Ve sonra anlıyorsun. Hiç kimsenin hiçbir şeye değmediğini.

Bu böyledir! Gündüz biriktirir sonra geceye dökeriz içimizi!

İki şey yıkar insanı; dostundan gelen ihanet, düşmanından gelen merhamet!

Sakat ol, topal ol, sağır ol, duygusuz ol, hissiz ol, lal ol, kör ol… Ama asla “ŞEREFSİZ” olma!

Biz o ihtimallerin üstünde çok sigara söndürdük.

Masal kitabı gibisin, okuması güzel ama inanması çok zor.

Ayakta kalmasını bilen insanlar için, kaybetmek büyük bir mesele değildir.

Çok güzel gülen insanlar var; içleri paramparça!

Zor günler, dostu düşmanı ayıklamak için var.

Neden sancılar eksik olmaz, iyi insanların yüreğinden?

Akşam olunca sadece havalar kararmıyor.

Üzülmem mi sanıyorsun yürek ağlar gözden önce.

Kalemimin kurşunu bitmiş, öldüremiyorum seni.

Şurama batan, diyor şair… Şurama batana özlem demeselerdi bıçak derdim.

Sustuğum yerde sen varsın. Konuştuğum yerde özlemin.

Kaybettiklerimize yakalım, sen benden başla.

Sakın ümidini kesenlerden olma.

Ne kadar gülersen gül, mutsuzsan annen gözlerinden anlar.

Düşerken iki şeyi asla unutma: kimin seni ittiğini ve kimin seni tutmadığını. Ayağa tekrar kalkınca lazım olacak.

İçiniz kahpelik, dışınız sahtelik!

Sırt üstü gömülür insanlar, ama sen beni yüzüstü bıraktın.

Unutulmak kadar acıdır bazen yaşamak.

Vazgeçmek yok güzel insan! Bak Allah var, umut var.

Bir kere düşsem, iki kere kalkarım. Herkes rahatına baksın!

Olursa olur, olmazsa bir sigara daha yakarız.

Sen benim bakışına hasret kaldığım sesine özlemle bağlandığımsın. Özlemim hasretim bakmaya doyamadığımsın. Bahtıma doğanımsın. Olmazsa olmazımsın. Nefretim öfkem kinim sevincim umudum düşüm rüyam hayalim ama en çok ağlatan en çok kanatansın. Sen tarifi imkânsızımsın.

Yıkılan sadece hayallerim, kişiliğim ve karakterim değil.

Kalp durduğu zaman değil, unutulduğu zaman ölür.

Kurulu bir düzenim olsun isterken, meğer ne çok dağılmışım ben!

Yarınlar güzel olacak demişlerdi. Daha ne kadar yatıp kalkacağız?

İstersem çare, istemezsem bahane bulurum. Sen rahat ol!

Yüreğimizde ölen insanların, dilimizde duası olmaz bizim!

Varsın olmasın hayatta her istediğimiz, biz olana “Elhamdülillah”, olmayana da “Eyvallah” demesini biliriz.

Biz gönlümüzde ne gemiler batırdık. Kıçı kırık bir sandalın lafı mı olur!

Ölürsem beni yârimin kalbine gömün. Mekânım cennet olsun.

Ne yormak istedim seni. Ne de yormak kendimi. Çok çalıştım gitmeye de kalmaya da. İkisi de aynı acı ikisi de rezil. Daha öncede gitmiştim ama böyle kalarak değil böyle kalarak değil.

Oyun bitti perde kapandı gerçek hayata hoş geldin.

İçime attıklarım benden daha ağır.

Düşene tekme atmak bize yakışmaz. Kalkınca hesaplaşırız.

Canı yanmış insanlar tehlikelidir. Nasıl savaşacaklarını öğrenmişlerdir.

Senin de sevgin yalan, yalan dünya gibi sende yalansın.

Güzel derlerdi çocukken aşka, sanki uçarmış tutulan aşka, anlatılanlar başka, yaşanan başka, bir daha sevmek için, heves mi kaldı.

Yağmur olsan binlerce damla arasından tutardım seni. Çünkü, Korkarım. Toprak aldığını vermiyor geri.

Özlerim ben seni seninle bile, vuslat mı hasret mi adını sen koy, aşkınla yakıp da düşürdün dile sevgi mi nefret mi adını sen koy.