Değişik Sözler

Aşk bazen yanlış anlaşılır. Sen karşındakini ‘hayatıma alayım’ dersin o, ‘hayatımı al’ anlar!

Hayal kurmayı seviyorum, çünkü orda her şey yolunda gidiyor.

Sen beni suç gibi işle içine, ben kendimi senden ödül gibi toplarım.

Geçmişin acıları geleceğin rüyalarını belirler. Dünyadan kopmadan gerçeklerle yaşayın acılarınızı unutursunuz.

Nice zaman sonra fark ettim ki; artık içinde sen geçmeyen cümleler kuruyorum Ne büyük özgürlük!

Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir!

Bak yine senden bahsediyor tüm şarkılar, nakaratları hep aynı. Hepsinde ayrılık var.

Bil ki, Geçmişle yaşanmaz ve yaşanmayacak. Ama sakın unutma: Hiçbir gelecek sana ‘o geçmişi’ yaşatmayacak.

Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme, kırk yılın hatırına sen kalayım.

Bir insanı tanıdığınızı düşünürsünüz ama öyle bir şey yapar ki, aslında onu hiç tanımadığınızı fark edersiniz.

Belki hiçbir şey yolunda gitmedi ama hiçbir şey de beni yolumdan etmedi! Che Guevara

Benim zenginliğim; servetimin büyüklüğünde değil, ihtiyaçlarımın küçüklüğündendir.

Ah şu şarkılar! Getirdiklerini götürüyorlar bir diğer şarkıda.

Bir gün seni bırakmak isterse bırak gitsin kendini kaybetsin. Pişman olup geri gelirse sakın affetme yaşarken ölmeyi o da öğrensin.

Sorun seni anlamaması değil, asıl sorun senin hala ona bir şeyleri anlatma çaban.

Hiç görüp, dokunup, öpmediğin birine âşık oldun mu? Olsan bilirdin aşkın ne olduğunu.

İnsanın hayatı pamuk ipliğine bağlı, benimkini halatla falan bağlamışlar sanırım her günü aynı.

Tutunamadığın dalda yaprak olmaya çalışma. Kimseye zorla sevdiremezsin kendini.

Tam olarak kimseye güvenememenin getirdiği huzursuzluğun, mutluluğunu yaşıyor gibiyim.

İyimser insan her felakette bir fırsat, kötümser insan da her fırsatta bir felaket görür.

Havalarda benim gibi, ne yapacağı hiç belli değil.

Her şeyin bittiğini düşündüğünüz bir an gelir. İşte o an başlangıçtır.

Nefes alıyorsan umut var demektir; ama nokta koyulduktan sonra ‘belki’ demek umut değil, çaresizliktir.

Kaç promil daha içmem gerekiyor, ikimizi çift görebilmem için!

Sen başkasına değer verir üzülürsün, ben başkasına değer verir üzülürüm. Katiyen birbirimize değer verip mutlu olmak aklımıza gelmez.

Kimseyi hafife alma! Unutma ki; bir ağaçtan bir milyon kibrit çıkar, bir kibrit bir milyon ağaç yakar!

Azıcık daha okusaydı masal kitabını bitirecekti. Ben ona ayakta durmayı o da bana çocuk kalmayı öğretecekti.

Kimseyi adını duyunca gözleriniz dolacak kadar çok sevmeyin.

Kafatasımın içinde arı kovanı var sanki gürültüden iç sesimi duyamıyorum.

Aslında hepimiz kendi içinde biraz yaralı ve bereliyiz. Kimse mükemmel değil, galiba hepimizin biraz canına okunmuş.

Söyleyebildiklerim hissettiklerimin yarısı bile değil.

Sofraya küsmüş çocuk gibiydim, bir iki ısrar etsen dönecektim aslında, ama sen çoktan razıymışsın aşka aç bırakmaya.

Belki de benim yerime haykırdığı için, ‘Gök gürültüsünü’ seviyorum.

Ne unutacak kadar nefret ettin, ne de hatırlayacak kadar değer verdin.

Bir yer bulabilsem keşke. Bir yer, seni hatırlatmayan!

İki türlü insan vardır bu hayatta. Ölümsüz olduğunu sananlar ve ölümlü olduğunu bilenler. İlki diğerine nazaran daha fazladır.

Bilirsin kimsenin hakkı kalmaz kimsede. Ne bir milim ileri, ne bir milim geri. Tam beni kırdığın yerden kırarlar seni.

Ne güzel bir şeydir. Birini koşulsuz, kuralsız, hiç beklentisiz olduğu gibi kabul etmek… Ve ona. ‘iyi ki varsın’ diyebilmek.

Hayat üç buçukla dört arasındadır. Ya üç buçuk atarsın ya da dört dörtlük yaşarsın. Neyzen Tevfik

Sol’uma çok yüklendim, bundandır dengesizliğim.

Tek bir kişinin yokluğu, çevredeki tüm çokluğu yok yapar.

Hatalı olduğunu anlamak ve özür dilemek sadece beynini kullanabilen insanlara özgüdür.

Biz çok kayıplar verdik, kaybettikten sonra kafayı yiyecek hale geldiğimiz kayıplar.

Yabancı bir şarkı gibiyim, dinleyenim çok, anlayanım az.