Hasret Sözleri

Yorgunum özlemekten hayalini ağlarım gözlerimde yaşlar seli unutmadım yıllardır bir de ben ağlarken gittiğini. Dayanamam inan dayanamam buna unutamam bir an dokunamam sana harcanırım uğruna aldırmadan zamana diyemem dilim varmaz diyemem elveda.

Geceler çığlığımı duymuyor yorgun düşüyorum sabaha gözlerim gözlerini arıyor esir oluyorum hasret ine yine çaresiz uykusuz, mutsuzum en önemlisi bir tanem sensizim.

Her zaman duyamadığımız o toprak kokusu bu zamanda aranan gerçek sevgiler gibi yağmur arkasında saklı olan toprak kokusu gibi ortaya çıksa keşke.

Hasretle baktıkça sana, kanlı yaşlar dökülür gözlerimden. Kirpik oklarını gördükçe, delinir bağrım ta derinden.

Bir gün bana soracaksın, ben mi yoksa hayatımı daha çok seviyorsun diye. Hayatı diyeceğim. Küsüp gideceksin ama hiç bir zaman bilmeyeceksin benim hayatım sensin.

Geceler uyumak için değil, özlemek için var gibi.

İçimde bir sıkıntı bir kasvet. Bir duman. Dünya dar gelir inan seni düşündüğüm an titreyen ellerimde sevgimiz Arapsaçı umurumda değil zaman çalsa da bilmem kaçı zincirlere vurulur umutlar liman liman…

Dilediğin kadar kalabalıkta yaşa, sol yanın uzaklarda ise yapayalnızsın.

Uzundur bu yollar giderim gözüm kara sanma ki başım dönmez sana beni bekle seni ben alam ola ki vurulmuşum senden beterim, yalnız vurulmuşum dağ başına nöbetteyim sevdalı.

Hasretinle yandı gönlüm yandı yandı söndü gönlüm evvel yükseklerden uçtu düze indi şimdi gönlüm aramızda karlı dağlar hasretin bağrımda kışlar başa geldi olmaz işler yokluğundan öldü gönlüm gözlerimde kanlı yaşlar hasretin bağrı kışlar başa geldi olmaz işler yokluğundan öldü gönlüm.

Hasret denilen şey acıdaki lezzetin ta kendisi olsa gerek, yoksa ayrılık neden aşkı çoğaltsındı ki.

Seni düşünmeden aldığım solukları saymıyorum nefesten seni içine sığdıramadığım damlaları saymıyorum gözyaşından saymıyorum tebessümden sensiz kahkahalarımı.

Yalnızlık; müziğin bile seni dinlemesidir.

Benden çok uzakta olsan da sana sarılıp dokunamasam da sana sesimi duyuramasam da kalbimizin bir olduğunu ve senin de beni ben kadar özlediğini biliyorum.

Ben nefes alamıyorum sensiz, hayat bana tat vermez oldu. Artık bitsin bu hasret gel ey gönlümün sultanı.

Gel gel berü ki savm u salatin kazası var, sensiz geçen zaman-ı hayatın kazası yok.

Parmak kaleme hasret kalem kâğıda hasret kâğıt kelâma hasret kelâm ilhama hasret âşık sazına hasret sazı sözüne hasret yarın umuda hasret umut düşüne hasret.

Şimdi daha iyi anlıyorum ki, nefes almak değilmiş, yaşamak ateşlerde yanmak gibi bir şey severken bile sensiz olmak.

Şimdi uzaktasın, benimle değil ben ise yalnızım, seninle değil adın kalbimde, dilimde değil seni çok özledim, elimde değil.

Bazen mutlu olmak değil sadece onunla olmak istersin.

Ne olurdu saadetlerin en büyüğü işte ellerimde al, diyebilseydim anlardın ve hiç gitmezdin, değil mi, bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim.

Öyle özlersin ki gel diyemezsin, sadece beklersin.

Her duyduğumda içimde dal dal sevginin çiçeklerini açtıran sesini özledim, her şeyden önemlisi dostluğun en güzelini yaşatan seni özledim.

Seni bekleyişimin adı yok. Sadece yüreğimde lal olmuş duamsın. Mevlana

Hasretin yetti cana, gel gayrı gel canım cananım, ömrüm yoluna feda bitsin ayrılık.

Ve ekler Nazım hikmet mektubun sonuna herkese selam sana hasret…

Bir gülün peşinde koşanlar çiğnedikleri kır çiçeklerinin farkına varmazlar.

Seni hatırlarım güz yağmurlarında hoyrat türkümsün yankılanan dağlarda birden yokluğun gelir aklıma seni sensiz yaşarım dökülen yapraklarda.

Bir bulut gibidir benim kalbim başka yüreklerle çarpışır yağmur yağdırır ve bu yağmurda sadece vazgeçemediklerim ıslanır şimdi dokun saçlarına mutlaka ıslaktır!

Gecenin karanlığında güneşin ışığında suyun damlasında selin coşkusunda kimi yanımdasın kimi rüyamda ama hep aklımdasın sakın unutma.

Özlemekten daha zor bir şey varsa o da özlediğini özlediğin kişiye söyleyememek.

Hasret koparıp atıyor bitmez bu kara geceler hasret dolanıp duruyor bitmez bu keder.

Bu gece gözlerinde ayın doğmasını bekle yıldızlara dokunmaya çalış dokunamadığın için üzülme onları seyretmekle yetin benim seni özlemekle yetindiğim gibi.

Gitmek unutmak değildir sen bunu biliyorsun, aklımda gözlerin varken sen buna gitmek mi diyorsun?

Tek bir bedduam var her sarıldığın insanda beni hatırla.

Seni sensiz, senden uzakta yaşamak ne zormuş.

Bir isim var unutamadığım. Bir çiçek var koparamadığım. Bir hayal var kuramadığım. Bir de sen varsın özleyip de ulaşamadığım.

Seninle dolu rüyalardan uyandım. Gecenin ilk tatlı uykusundan. Rüzgârların alçaktan estiği yıldızların parladığı saatlerde…

Biliyorum bugün kulakların bir başka çınlayacak anlayacaksın seni yine nasıl andığımı özlediğimi ellerin titreyecek gözlerin yollarda kalacak sende hissedeceksin yüreğimde neler hissettiğimi!

Hasretinden oldum yüreğim yanar, bir avuç gökyüzünü etraf karanlık başımda dolanır zalim ayrılık bir seni özledim bir memleketi!

Sen de fark ettin mi saat vuslatı hasret geçiyor.

Yokluğunun yan etkisi olsa gerek, yine gözlerim su kaçırıyor.

Sen hasretimsin, kaderimsin, yaşayamadığım günlerim sevgisine doyamadığım aksam gözlü yârimsin. Seni çok seviyorum askerim.

Bu ne yaman ayrılıkmış geçti gitmedi varlığını yokluğuna sordum olmadı yar yüreğim derdine çakıldı çatladı yar ateşin içinde söndürdüm ölmedi.

Sen seni özleyenin özleminden habersiz özlemle özlenmektesin sen var ya sen, özlemlerin içinde en çok özlenensin.

Sen ruhuma cemre diye damladıktan sonra ben bu bedeni neyleyim. Aşk da sen hasret te sen ben de sen.

Sen benim içten içe kanayan yaramsın, ne kadar özlendiğini bilsen yokluğundan utanırsın.

Aklımdan çıkmıyorsun, sensiz bomboş bu hayat, susma öyle ne olur, bana kendini anlat.

Bu hasretin süresi yok, bir gün sona eresi yok.

Yedi iklim yedi devlet dolaştım yer üstünde yer altında çalıştım her cefaya her eleme alıştım alışılmaz, dayanılmaz bu hasret.

Sensiz her şey yarım, yarim.

Biraz buruk bir duygu yüklenirse yüreğine gözlerin zaman zaman takılırsa uzaklara kulakların ansızın çınlarsa bil ki bir yerlerde delice özleniyorsun.

Kar beyazdır ölüm ellerinden, gülüm yine yoksun diye düşmanım her güne!

Yalnızlık çok güzeldir ama şu sensizlik yok mu, gel canımı al diyor.

Özlüyorum ama o kadar uzun bir saniye, her saniye.

Dostu yok gecelerin, geceler çok uzun, geceler bir ömür ömür dediğin bir tutam ümit, ümidi yok yarınların, tıpkı senin yokluğun gibi ve ben biraz daha sana hasret.

Akşamın matem rengine büründüğü saatte gökyüzündeki kandiller tek tek yanmaya başladığında içimde sessiz bir çığlık. Özlemeyi özledim. Özlemeye değer ne kaldıysa.

Sözlerin aklımda ya da aklımın ardında hayalin karşımda ya da sesin kulağımda ya ben çıldırıyorum ya da çok özlüyorum, ya özlemek, ya da özlenen çok özel bir tanem.