Oturtan Sözler

Ben doğruları yazıyorum, bazıları laf soktuğumu sanıyor. Bilsinler ki ben laf soksam anlamaya kapasiteleri yetmez!

Kimseyi kendimden aşağı görmedim, ama kimse benden yüksekte de değil!

Besmelesiz sevdin galiba beni. Bak çarpılmışsın. Yüreğin bir yana kaymış, şerefin bir yana!

Gidişim Ona kapak olsun demişsin; şişesini de sana ayırdım merak etme!

Bana attığın kazıkları saklıyorum. Bir gün dönersen oturmak için lazım olacak sana.

Arkamdan konuşan insanlar, konuşmaya devam edin. Küçük insanlar konuşur, büyük insanlar konuşulur.

İçemediğin rakıyı bardağına, yapamayacağın sözü diline, sevemeyeceğin insanı gönlüne koymayacaksın.

Ben kazanamamışsam eğer, o oyun hala bitmemiş demektir.

Tek kişilik bir sandalyeyi ters çevirince 4 kişilik olduğunu biliyor muydunuz? Arkamdan konuşanlar saygılar!

Bu dünyada her şey biter ama şerefsiz bitmez.

Bizi gömmeye çalıştılar ama tohum olduğumuzu bilmiyorlardı.

Ne sen bana adamlığı öğretecek kadar büyüdün, ne de ben senden adamlığı öğrenecek kadar küçüldüm!

Ya geç karşıma ortalığı sevginle inlet, ya da çekil kenara adam gibi nasıl sevilir seyret.

Ben kimseye beni sevsin diye soytarılık yapmam. Ya sever bildiği gibi ya gider geldiği gibi.

Şerefin kadar konuş desem, sonsuza kadar susacak insanlar tanıyorum.

Bu saatten sonra bizden giden, en fazla arkasında gölgesini götürür!

Ben en azından katilimi tanıyorum. Fakat sen bir gün sevilmediğin bir yürekte, kim vurdu ya gideceksin.

Ben hayırlısı buymuş. Dediğim sürece hiçbir önemi yok, yolundan çıkanların da solumdan çıkanların da!

Bazı insanlar kitle üretim yapan fabrika ürünü gibi ambalaj farklı ama kalite aynı…

Egosunu beslerken, karakterini aç bırakan insanlar var.

Sahne senin devam et ben çıkmayım dua et.

Kar yağınca mikrop ölür diyorlar. İyi misin?

Kahve gibi karaktersizler vardır, yaptıkları kırk yıl unutulmaz!

Benim argo sözlerim, bazı insanların kibar yalanlarından daha samimi!

İşi düştüğünde kapını çalandan hoşt olur, it olur ama asla dost olmaz!

Bazen diyorlar: Çok ağır konuşuyorsunuz. Napalım şerefsizlik yapana şiir mi yazalım?

Gitmeyi tercih edenlerin ardından, el sallayın ki; artık sadece bir el olduklarını daha iyi görsünler.

Sildim hayatımdan saçma insanları sadece önümdeki gerçeklere bakıyorum.

Sendeki bu ego, olmayan kişiliğinin yan etkisi mi?

Umutlara kanma umutlar bir gün imkânsızlaşır, hayatı tozpembe yaşıyorum sanma her renk bir gün siyahlaşır.

Elini vicdanına koy desem, elini koyacak yer bulamayacak insanlar var!

İnsanlar da fotoğraf gibi; ne kadar büyütürsen, o kadar düşüyor kalitesi.

Eğer benim en kötü halimle baş edemezsen, beni en iyi halimle katiyen hak edemezsin.

Kralına yol verdim, soytarısıyla uğraşamam!

Hayatımdaki bazı insanlar; arabanın dikiz aynasına asılan cd gibi. Ne halta yaradığı belli değil!

Büyük balonların eceli, küçük iğnelerdir.

En hassas olduğum noktadan vurmaya çalışırsan beni, en sağlam olduğun yerden kırarım seni!

Canını sıkanlara değer verme, yol ver!

Birilerinin sessizliğini dinlemeye dahi tahammül edemezken, sürekli anlaşılmayı bekleyen seslerin arasında kalmak delirtici.

Kapatmaya gücünün yetmeyeceği kapıyı ardına kadar açma, açmaya yüzünün yetmeyeceği kapıyı da tamamen kapatma.

Sende haklısın. Adamlığın kadar konuş dedim diye bu susmalar.

Hak edene haddini bildirmek, fakiri giydirmek kadar sevaptır!

Gerçekleştirmeye gücün yetmiyorsa, benimle hayal kurmayacaksın paşam!

Aşkı tahteravalli olarak düşünün. Birinin sevgisi ağır basarsa diğerinin kıçı kalkar.

Yalnız başına mutsuz olmak biriyle beraber mutsuz olmaktan daha iyidir.

Kimsenin krallığına soytarı olmadık. Bu yüzdendir dik başlı marur duruşumuz!

Bir gün bana gel diyeceksin. Söz geleceğim. Ama görmezden.

İtle köpekle uğraşacak olsaydık veteriner olurduk.

Farkındayım sen sarayına soytarı arıyorsun. Benle olmaz, ben drama oyuncusuyum şaklabanlık oynayamam. Üzgünüm!

Beni en iyi Allah biliyor. Gerisi hiç önemli değil.

Bugün senin için bir şey yapmıyorsam dün elimden geleni yaptığım içindir.

Arkamdan kuyu kazan ahmak! Bari önümden kaz. Ben geri geri mi yürüyorum!

Minareden düşenin parçası bulunur, bulunur da gönülden düşenin parçası bulunmaz.

Nerede beni unuttuysanız orada kalın tekrar gelip alamam sizi.

Kendini dünyalar kadar değerli zannedenlere kısa bir not: dünya beş para etmiyor.

Kusura bakmayın, kusurlarınıza bakın!

Kurnaz olabilirsin ama sakın bana uygulama. Senin bildiklerin kadar benim sildiklerim var.

Güvendiğim dağlara kar yağdıranları, çığ altında bırakmasını da bilirim!

Bazen yalan söyleyenlere inanmış gibi yapıyorum, onlara da yazık emekleri boşa gitmesin.

Kediler nankör, tilkiler kurnaz, köpekler sadık, ya sen? Kodumun karaktersizi.

Benim sadece hayallerim yarıda kaldı, gülüşüm hala mükemmel!

Yeni sevgilim var çok mutluyum demişsin; ama unutma, kurdun bıraktığını her zaman çakallar kapar!

Aldattıktan sonra köpekler gibi pişmanım deyip, geri dönen sevgiliye, kalp değil bir parça kemik verilir.

Yüz kere yere düşmüş olayım; başkalarına çelme takan biri olmayacağım. Ben kazanan değil, insan olmak istiyorum.

Yanlış yaptıysam, doğrusu hoşuma gitmemiştir!

Dünya âleminin derdi ben olmuşum, demek ki zamanında iyi koymuşum.

Kalanı hak ettiği gibi ağırladıysa bu yürek, gideni olduğu gibi uğurlamasını bilir elbet.

Herkese ederi kadar değer vereceksem, şimdiden söyleyeyim bazıları bedavaya gider!