Ayaz İle İlgili Sözler

Buzlarla sürmelenmiş ayazlarda, yalnız ve sensizim.

Yaza aldanma içimiz ayaz. Tunç İlkman

Aşkın Ekim’i Kasım’ı olmaz ki. Ilık bir ekim sabahında, ayaz bir Şubat akşamında ya da Temmuz güneşinde sevemez miyim? Severim. Hem de çok!

Gecelerden ayazı sevmem. Ya gündüz olmalı ya gece. Namludan çıkan kurşun, ya kalbimin derinlerinden vurmalı, ya namludan hiç çıkmamalı. İnsan sevdiğini ya ölümüne sevmeli. Ya hiç sevmemeli.

Ayazında kırılırım, soğuğunda vurulurum sevdiğim, can evimden Vurulurum, Hasretin düşer sol yanıma, soluk soluğa yüreğim düşer kırılırım.

Elma yanakların buzlar keserken, kahreder havlayan uyuzlar beni. Kırbaç gibi rüzgâr sertçe eserken, zemheride vurur ayazlar beni.

Bir kapı önündeyim. Girsem suç, gitsem ayaz.

Bir kış geldin bu cihana, ayaz vurmuş bir cansın sen.

Kurt kışı geçirir ama yediği ayazı unutmaz!

Niçin benim bahtıma, ya ayaz düşer, ya kar? Dondurucu bir soğuk, vurur, sinemi yakar, mevsimler hep kış mıdır, hani, nerede bahar?

Güneşin rengine benzemez gecenin rengi üşütür ayaz korkutur karanlık bugün bir gariplik bir hüzün var yüreğimizde ya biz fazlayız bu şehirde ya da bir dost eksik.

Allah’ım beni öyle bir sonbahar ayazı öldür ki, sevdiğim mezarıma koyacak tek bir gül bile bulamazsın.

Geceler soğuk, geceler ayaz. Geleceksen ne olur etme naz.

Üşüyüp titremen gecenin soğuğundan değil, yalnızlığının ayazındandır.

Koca çınarımız, annemize. Yamandır şu zemheri ayazları.

Dışarısı ayaz, dışarısı hasret. Yüreğimde yangın var, sevdan ile söndürme beni.

Ayrılığın resmini çizdim sarı odalara, yüreğimi soğuttum zemheri ayazında. Sonra uzun uzun rüzgârın gülüşünü seyrettim çaresizce. Ve gecenin en koyulaştığı yerde ölümü kucakladım masmavi yüreğimle.

Bir gün dudakların kurursa okyanusu getiririm sana. Akşam ayazında titrersen güneşi getiririm sana. Eğer gönlün bir sevgi ararsa kalbimi söküp getiririm sana.

Mevsimlerim kış iken, baharım hiç gelmedi, öyle ortada kaldım, zemheri ayazında, engel varken önümde, yollarımı çelmedi, derin hüsrana daldım, zemheri ayazında.

Geceler sessiz, soğuk, ayaz. Sevgim o kadar sıcak ki onu gönderiyorum sana, ört üstüne sakın üşüme diye.

Hiç üşümedim zemherinin ayazında. Huzur buldum yanında.

Yokluğunda üşüyorum sensiz, gecelerim ayaz kesiyor.

Bu gece gözlerini göremeyebilirim, bu kalbi belki sana belki dağlara verebilirim. Bekleme bu ayaz kış gününde gelemeyebilirim.

Kar yağar ayaz olur, her yer bembeyaz olur. İnancım o ki benim, eden elbette bulur.

Hatırla sevgili, şarkılar dinlerken ayazlı Ankara gecelerinde, nasılda üşürdü eksik yanlarımız.

Gündüzün rengine benzemez gecenin rengi, üşütür ayaz korkutur karanlık, bir gariplik bir hüzün var içimde, ya bu şehirde ben fazlayım ya da yanımda biri eksik.

Kaderime yama olmuş yar nazı, bilmem nasıl silinecek bu yazı. Göre göre boy veriyor gerçekten, yüreğimde bir sevdanın ayazı.

Geceler ayaz, üşüyorum, üstümü örtsene annem. Eller yaban, eller yalan. İçim yanıyor.

Ben seni İstanbul boğazında değil, Ankara’nın ayazında sevdim.

Zaman ıssız, yürekler yalnız ise ayaz gecelerin ateşi; yüreğin olur.