Hallacı Mansur Sözleri

Cehennem acı çektiğiniz yer değil, acı çektiğinizi kimsenin duymadığı yerdir.

Fakir; Allah’tan başka her şeyden müstağni olan ve yalnız Allah’a bakan kimsedir.

Benim kollarımı, bacaklarımı, başımı kestikten sonra, cesedimi yakıp, külünü Dicle’ye atarlar. Korkarım ki, nehir taşıp Bağdat’ı basar. O zaman hırkamı nehre götürüp at.

Yaşamımda ölümüm, ölümümde yaşamım, ölümü ise mutluluk sayarım.

İnsan bir kainattır ancak kâinat da insandır. Tek tek bakarsan çok görürsün, bütün bakarsan tek görürsün.

Allah’ım, bana senin için bu işkenceyi revâ görenlere rahmet et! Senin rızan için beni elimden, ayağımdan, gözlerimden, başımdan, canımdan ayıran bu kullarını affet!

Ey aşk, kendi kendini yakarken fark ettin mi cehennemin sana özendiğini?

Her makamın iki ilmi vardır: Kavranabilen ve kavranamayan, yani bilinen ve bilinemeyen.

Yüksek ahlak; Hakk’ı tanıdıktan sonra, halktan gelen eza cefanın insana tesir etmemesidir.

Dünyayı unutan, nefs zahidi; ahireti unutan, kalb zahidi; kendini unutan da rûh zahidi olur.

Aşk için çekilen Dar’a, başı veren ancak kavuşur Nar-ı Cam’a.

O iman gücü öyle bir cevherdir ki, en kutsal Aşk ateşidir. Bakmaksızın görmek, duymaksızın işitmek, öğrenmeksizin bilmektir.

Ben ümitsizlik dergâhının kızı, Mansurumu arıyorum, Hallacımı kaybettim, idamımı bekliyorum. Habibim ben Salâvatımı yitirdim, Kıblem asasını Nil’de unuttu.

O’na döneceğini inanman için, ‘O’ndan olduğunu kabul etmen gerek!

Dünyadan geçmek nefs zühdü, Ahiretten geçmek ruh zühtüdür.

Sonsuzluktaki ilk kopuşta, O’nun aşk iksirinden içmiş varlıklar, çoğalmış yayılmışlar tüm alemlere.

Cömertlik denizi oldum, kime yalvaracağım? Sonsuzlukta yok oldum, kimin adını anacağım?

Hakka olan aşk, hakka götürür, Bir’e olan aşk, Bir’e götürür!

Erkeklerin yüz boyası onların kanlarıdır.

Nokta, tüm çizgilerin esasıdır.

İyi yaradılışlı olmak esenliktir.

Aşk’ta kılınan iki rek’at namazın abdesti ancak ve ancak kanla alınırsa sahih olur!

Darağacı, erenlerin miracıdır.

Allah’ım! İnsanlar seni verdiğin nimetler yüzünden severler; bense seni verdiğin belalar yüzünden severim.

Konuşan diller; susan kalplerin helakidir.

Sözler ve sohbetler illetlere, fiiller şirke bağlıdır. Allah ise cümlesinden müstağnidir.

Tevekkül; bir şehirde yemek yemeye senden daha müstahak olan birisinin bulunduğunu bildiğin zaman, yemek yememendir.

Taş atanlar beni tanımaz. Halden anlayanların bir gülü beni incitti.

Mürid tövbesinin, mürad ise arınmışlığın gölgesindedir.

Senin ruhun benim ruhuma şarabın saf su ile karışması gibi karışmıştır. Sana herhangi bir şey dokunduğunda bana da dokunur. Ey Allah’ım, her durumda Sen bensin!

Müridin cehdi keşfini, muradın keşfi cehdini geçmiştir. Kişinin vakti, bağrındaki deryanın incisidir; yarın kıyamet günü bu incileri mahşerin zeminine çarparlar.