Hüzün İle İlgili Sözler

Kazma küreklerini aldıktan sonra yürümeye başladılar; onları her türlü hüzne boğan gamlı gıcırtı ayaklarının altında eziliyordu. Tepelere yumak yumak sarılan sis, vadilerde salkım saçaktı.

Dünya hüzün yeridir. Gariplerin sıkıntısı bitmez. Hz. Ali

Özlem hüzünlüdür. Hüzün de, özlemli.

Yaz beni ey Kalem! Kalbim hüzün denizine öyle daldı ki. İnsanlar acımasız, vefasız. Yaratandan başka kimim kaldı ki?

Ve hayat, sırların sırrını arayıp bulmak için çıkılan çileli, hüzün ve ıstırap dolu bir yolculuktan başka nedir ki? Mürsel Gündoğdu

Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve hüzünlü kişiler.

Aşk gelince burukluğun şiirinde hüzün dokur heceler ve azarlanmış kalpleri ısırır tam yarısında geceler. Saban onunla sürerse toprağı koşarak, ancak o vakit yeşerir taze bir başak.

Hüznünü bir mücevher gibi taşıyan kadınlara.

Kimse bilemez be canım. Bilinmedik bir hüzün var içimde. Artık tüm şarkılar hüzün makamında, sensiz bu yüreğimde.

Omuzların dik, başın yukarıda olmalı hüzün kökünden silinmese de ertelenebilir.

Kendimi bir dereceye kadar sevdirdimse de yüreğinde istediğim yere ulaşamadım. Nasıl açıklardım hüznün delirişini?

Sevmek, “Niye sevdim!” diye hayıflanmadan sol yanındaki yangınlara yağmurların inmesini beklemektir. Ayrılık soluğunun taş kestiği anda son kez sarıldığında sevdiğine, tenine hüzün dikenlerinin batması ve ah etmeden mor yaralarını gözyaşlarına rehin vermektir.

Hüzün aylaklığın bir türüdür. Samuel Johnson

Ne zaman biraz mutlu oluyor gibi olsam hemen hüzün kapımı çalıyor.

Uykuda yeni bir dünya kurabilirsin kendine dedim. Anlamadı, hep uyuşuk, hep tembel, hep depresyondaydım onun için, daha sonraları deli.

Oyala beni dünya demeliydim. Televizyonla oyala, internetle oyala, esrarla oyala, edebiyatla oyala, alkolle, pornoyla ve nescafeyle oyala. Oyalarken bana dokunduğunu hissedeyim; sırtımı sıvazla, saçlarımı okşa. Oyala bizi dünya, hüznümüzü ve sefilliğimizi unuttur.

Giden gitmiş, hüznü ayaklandırmak boşuna. Ahmed Arif

Sen ve ben olduğumuz sürece tüm bu hüzünler sıcak bir yakınlaşma için bahanedir.

Biraz gülecek olsam, vay sen misin gülen? Hemen yetişir hüzün. Behçet Necatigil

Ayrılık hallerinden bir haldir hüzün. Dünya dediğimiz bi hüzün gurbeti değil miydi zaten? Hüzün ki en çok yakışan aşıklara. Yandık, yakıldık ama hüzünden yana asla yakınmadık. Ne de olsa biz mahzun bir peygamberin ümmeti değil miyiz? Hüzün taze tutar aşk yarasını. Yaramdan da hoşum yârimden de.

Biz biliriz ki; hüzün huzurun nazlı kapısıdır.

Bu sırada yüreği, ateşli bir istekle, hüzünlü bir özlemle, biraz küçümsemeyle ve tertemiz bir mutlulukla dolu olarak çarpıyordu.

Sevmek böyle bir şey miydi? İki kişi bütün geç kalmışlıklarını arkada bırakıp, birlikte geç kalacakları yeni şeyler mi buluyordu? Eğer öyleyse biz bunun için uygun değildik.

Bak sonbahara geldik artık biraz hüzün kokacak, biraz sarıya bürüneceğiz.

Eşleri bir arada tutan şeyin paylaşılan mutluluktan ziyade hüzün olma ihtimalini düşündüm. Birbirini seven çiftlerin hüznü paylaşırken birbirlerine gösterdikleri yakınlık, mutluluğu paylaşırken gösterdiklerinden ziyade olmalıydı.

Buna yorgunluk demeyelim. Hüzündür olsa olsa, palyaço giysileriyle gelen aldatıcı hüzün.

Her gece bir hüzün, bir keder çöküyor üzerime.

Nerede olursa olsun bütün dönüşler her zaman kasvetliydi. İki kişi gidiyoruz, üç kişi dönüyoruz; sen, ben, hüzün.

Yazmayı denedin mi hiç? Harfler ve harflerin birlikteliğinden oluşturabileceğin sonsuz anlamlar zamanın kolay geçmesini sağlar. Ne üstüne yazacağını bilmiyor musun? Başkalarına anlatabileceğin bir hüznün mutlaka vardır.

Havada hazan var, yüreğimde hüzün. Ferhat Güngör

Bırak ilişki yaşamayı, benim artık insanlarla konuşasım bile yok.

Hüzne kapılmayın. Çünkü Allah adildir. Kimsenin ahını kimseye bırakmaz.

Dünyada bana hiçbir şey, doğuştan hüzünlü bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.

Sabahları uyandığıma sevinemiyorum. Gecenin sıkıntısı, öğleye kadar sürdüğü için, sabahın verdiği diriliği yaşayamıyorum. Öğleden sonra da akşamın hüznü çöküyor.

Yağmurlu ikindilerde görülen hüzünlü bir rüya gibiydi hayat.

Sadece bir kere bile sebepsiz yere hüzünlendiysen, bütün hayatın boyunca bilmeden öyle olmuşsundur.

Alıştığın kişiyi kaybedince herkes gitmiş gibi hissediyorsun.

Hüzün taze tutar aşk yarasını. Yaramdan da hoşum, yârimden de.

Zira tek başına, hepten yalnız kalmak, hatta üzülecek bir şey olmaması ne kadar hüzün verici, hiçlik, tam bir hiçlik. Bu yüzden kaybettiğin her şey, her şey bir hiçtir, aptalcadır, sıfırdır, var olan sadece hayaldir!

Şimdi! Şimdi yirmi bir yaşında değilim, artık ölmenin de yaşamak gibi zor olduğunu, küçücük bir gözyaşı damlasının içinde yaralı yüreğimi defalarca boğabilecek kadar çok hüznün birikebileceğini biliyorum.

Hüzünlü kadınları seviniz. Hüznüne sahip çıkan kadın kadar güzel başka hiçbir şey yoktur hayatta.

Hüzün adres değiştirir zamanla, benden geçer, sana göçer sevdiğim.

Yüzün değil, hüzün görünür bazen aynada.

Bir bekleyenin olmalı, sen kendinden vazgeçsen de senden geçmeyen.

Hüzün birlik sırrıydı. Bölünmezdi ki, paylaşılsın. Onun için Allah sevdiği kullarının kalbine birliğinin yansıması hüznü atardı önce. Hüzne tutunan insanlar, kullukta adım adım yol alırdı.

Unutmanın acısı, ayrılığın acısından farklı. Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete yani birini er geç unutmaya mahkûm olduğunu bilmenin kasvetinden bahsediyorum. Belki de neden bahsettiğimi bilmiyorum, sadece üzülüyorum, vasıfsız keder.

Geceyi hüznün taklidi olarak kabul ediyorum.