Hüzünlü Mesajlar

Çok sahiplenmeden seveceksin mesela. Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi.

Ağlayan gecelerimin melodisi oldun mu hiç? Ağlayan gözlerimi sildin mi hiç? Ağlatmak için mi buldun beni insafsız!

Benim acıya verecek bir şeyim kalmadı, mutluluktan alacağım var benim.

Belki kimse olmayacak senin gibi; ama sende olmayacaksın eskisi gibi.

Keşke çocukken fazla mutlu olmayıp birazını da bu zamanlara saklasaydım. Lazım oluyor bu günlerde.

Yalnızlığımda çoğalıp, kalabalıkta eksiliyorum. Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığım; ne yana dönsem sana çarpıyorum.

Ben sana kalbimi değil hayatımı verdim ben sana yarınımı değil umutlarımı verdim ben sana adımı değil sevgimi verdim insafsız!

Ağlayan gözlerim bir gün mutlu olacak o zaman sen ağlayacaksın benim mutlu olduğumu görünce kahrolacaksın!

Güvenme bana! Yüzüne güler, arkandan ağlarım.

Bestesiz bir şarkının ağlayan mısralarında buldum seni. Ağlama sevgilim bu devran döndükçe seveceğim ben seni.

Pişman değilim! Sadece dön bak arkana; ne için, nelerden vazgeçtin? Neler dururken, sen neyi seçtin.

Sebep sensin bütün günahlarıma sevdikçe sayende günahkâr oldum!

Ağlıyorsa gözlerim kurumuş aşkımızın yeşermesi içindir bebeğim sen anlamazsın ben anlatıyorum gözyaşlarıma seni…

Küçükken küseceksen oynamayalım derdik. Peki, şimdi gideceksen sevme mi?

Benim sevdiklerim beni hiç sevmemişler çok üzgünüm.

İnsanların umudunu kırma belki de tek sahip olduğu şey odur.

Hüzün adres değiştirir zamanla, benden geçer, sana göçer sevdiğim.

Geçirdiğimiz günlerde güldüğümüz yerlerde şimdi hazan rüzgârları esiyor gidiyorum rüzgârın estiği yere.

Sensiz yaşamak yanmaktan da beter be gülüm.

Bir gün ölürsem haberim sana gelirse mezarımın başına sakın gelme sadece elini kalbine koy ve özür dile belki o zaman mutlu olurum.

Bu kez anladım hüzünlerden bozma mutluluklar yaşıyorum.

Her yürek sevebilseydi zaten adı yürek olmazdı ve her seven yürekli olsaydı aşk bu kadar basit olmazdı.

Kime desem adını çıkmazlara giriyorum ağlamak geliyor içimden zor tutuyorum kendimi seni severken ağlıyor incinmiş yüreğim.

Seni aklıma getirecek birçok şarkı varken, yanıma getirecek hiçbir şey yok.

Sıkıyor içimi bir parçan nefes alamıyorum o an! Ağlayan gözlerim oldu duman beni kendi halime bırak oldun artık yalan!

Kalemimi kırsalar seni sevdiğimi kanımla yazarım.

Ansızın geldin içimi titrettin sen beni sevmedin git dedin gittim!

Hiçbir zaman garantisi olmayan bir mutluluk için, hayatınızda kalıcı olan şeyleri yok etmeyin. Çünkü tek üzülen siz olursunuz.

Hatırlamaktan korktuğum tüm anılarımı çöpe attım var mı daha iyisi.

Gözleri uzaklara dalan birinin, yakınlarda olmayan bir hikâyesi vardır.

Hayatın en hüzünlü anı mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.

Hayat yalnızlıksa ve sen yoksan neden yaşayayım ki.

Seninle başladığına inandığım bir hayatı, sen olmadan nasıl yaşarım.

Ağlıyorsam sebebi vardır geceleri resmine bakıp içiyorsam bir sebebi vardır her şeyin bir sebebi vardır sebep aşksa her şey vardır!

Şimdi resmin elimde içiyorum sakince bana dediğin sözler aklıma gelince çıldırıyorum yerimde bu nefreti bana verdin ya lanetim senin olsun.

Hayat yaşandığı kadardır. Ötesi ya hatıralarda bir iz, ya da hayallerde bir umuttur.

Bir sonraki sessizliğim senin için güzelim zamansız gelen ayrılıklar kalbimi yaralar ağlayan gözlerim elbet bir gün aşk acısı için değil hayat acısı için ağlar.

İhtiyacım olan neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha!

Yerlisi değilim ben bu acının. Şartlar öyle gerektirince sonradan yerleştim.

Şimdi yüreğim mi sana hesap sorsun, yoksa dökülen gözyaşlarım mı?

Gülen gözlerim sanma ki bahtiyar, attığım kahkahalarda binlerce gözyaşı var.

Gül şimdi ağlayan gözlerime bakarak gül! Yarınların için gül çektiğim acılar için gül sen hep gül beni düşünme gülüm…

Ben hayata adınla başladım sevginle gözlerimi açtım, şimdi sevginle ağlıyorum adından nefret duyuyorum.

Ömrümün her gününde, asırlık elem saklı… Adın kalbime mühür artık, dilde yasaklı!