Mevlana’nın Birlik İle İlgili Sözleri

Kimsenin ayıbını arama kendi ayıbını görür ol.

Duvarların yardımı olmasa evler, ambarlar nereden meydana gelirdi?

Bir mum diğer bir mumu tutuşturduğunda ışığından bir şey kaybetmez.

Kanaatkâr olanlar en büyük zenginliğe sahiptir.

Karşısındaki insanın iyi olmasını isteyen önce kendisi iyi olmalıdır.

Sevgide güneş gibi ol, dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol, hataları örtmede gece gibi ol, tevazuda toprak gibi ol, öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol.

Bir olalım iri olalım diri olalım.

Sürüden bir kuzu, yalnız başına bir yol tutup ayrıldı mı çoğu zaman bir kurt onu kapar, yer.

Kadınlarınızı okutunuz kadınları okumayan millet yükselemez.

Topluluktan bir an bile ayrılmak iyi bil ki şeytanın hilesinden ibarettir.

Gel, gel, ne olursan ol yine gel ister kafir ister mecusi, ister puta tapan ol yine gel Bizim dergahımız, ümitsizlik dergahı değildir Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel.

Ayıpsız dost arayan dostsuz kalır.

Hiçbir milleti ve insanı ayıplamayınız.

İbadetin yeri başkadır işin yeri başkadır.

Her duvar, birbirinden ayrı olsa tavan, havada nasıl olur da direksiz, dayaksız durur?

Her gün bir yerden bir yere göçmek ne iyi, Her gün bir yere konmak ne güzel. Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş. Dünle beraber gitti cancağızım, ne kadar söz varsa düne ait Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.

Şeytan kurttur, sen de Yusuf’a benzersin Ey temiz er, sakın Yakub’un eteğini bırakma!

Kibrin aslı şeytan tevazuunun aslı Rahmân’dır.

Din yolu, her adi tabiatlının gideceği yol değildir. Bu yüzden de tehlikelerle doludur.

Ölümümüzden sonra mezarımızı yerde aramayınız! Bizim mezarımız ariflerin gönüllerindedir.

Kervandan ayrılıp yalnız yol almaya kalkışan eşeğe o yol, yüz kere daha uzar, o derece yorulur.

İçi murdar kimseyi ne kadar dıştan yıkarsan arınmaz.

Nice insanlar gördüm, üzerinde elbisesi yok nice elbiseler gördüm, içinde insan yok.

Kendini tanımayan Yaratan’ı da bilemez.

Tapımızda (yolumuzda) riyazat yok; burada hep Lütuf var, bağış var. Hep sevgi, hep gönül alış, hep aşk, hep huzur var burada.”

Sen bakmasını bil de dikende gül gör, dikensiz gülü herkes görür.

Şeytan, birisini Kerem sahiplerinden ayırırsa onu kimsiz, kimsesiz bir hale kor; o halde de bulunca başını yer, mahvedip gider.

Hükümdar (idareci) ancak adaleti ile başarılı olur.

Zaten iyilik aradı mı insanda kötülük kalmaz ki.

Sen dost ol da sayısız dost gör; fakat dost olmazsan dostsuz, yardımsız kala kalırsın.

Sünneti ve topluluğu bırakan kişi, yırtıcı hayvanlarla dopdolu olan böyle bir yerde kendi kanını dökmez de ne yapar?

Sünnet yoldur, topluluk da yoldaşa benzer. Yolsuz, yoldaşsız oldun mu bu daracık yerde helak oldun gitti!

Sözün özü şudur: Topluluğa dost ol; (eğer bulamıyorsan) put yapan gibi taştan bile olsa, kendine bir arkadaş bul!