Özgün Mesajlar

Arada bir yokluyorsun sol yanımı. Öyle bir seni seviyorum dedin ki inan olsun kalbime indin.

Uykusuz gecelerimde gözyaşlarımla yazdım adını kalbime güneşsiz günlerimde kanımla suladım resimlerimizi yeniden gelirsin diye.

Ağlıyorsa gözlerim kurumuş aşkımızın yeşermesi içindir bebeğim sen anlamazsın ben anlatıyorum gözyaşlarıma seni.

Kimseyi kırmayayım diyorum, bir de bakıyorum kendim paramparçayım.

Şimdi sensizliğin naklen mutsuzluğum yayınlanıyor. Ve herkes çektiğim sensizlik acısını canlı izliyor. İnanır mısın be sevgilim, yokluğun reyting rekorları kırıyor.

Adın ki en güzel kelimedir dağarcığımda ne zaman ansam; kelimelerim kendini asar darağacında.

Gelecekten de pek umutlu değilim artık. Adı gelecek olsa ne olur, seninle gelmedikten sonra.

Bazen insan ‘seni seviyorum’ diyemez. Sadece ‘sana da iyi geceler’ demekle yetinir.

Hayatta sevmem dedin ya, bunun ahireti de var, umutlanıyor insan işte.

Gel de birbirimizin kadrini bilelim. Çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden.

Bilsem ki bir daha hiç dönmeyecek, bilsem ki gözyaşım hiç dinmeyecek, utanmam sıkılmam mutsuzluğuma, şimdi sensiz cehennemde yaşlanacağım.

Aşk aşk diye kanma, sevgi sevgi diye bakma, ey gönül saf olma elbet sende yanarsın bir gün.

Güzel olsan da kalmaz bu dünya, mecnun olsan da güvenmem artık sana, artık herkes kendi yoluna ben seçtim yolumu sana elveda.

Benden su katılmamış şiirler istiyorsun. Kalem mi yazıyor sandın? Ben harfleri denizlerden söküp tek tek, gözlerimden süzüyorum göremiyorsun.

Sen kalmaya bir neden bulamadın ya, ben ölmeye ne bahaneler bulurum şimdi.

İçim o kadar senle doldu ki. İnsanlar seni gözbebeklerimde görürler diye bakmaya korkar oldum…

Canı yanan sabretsin, canı yakan, canının yanacağı günü beklesin.

Üç yanlışım oldu. Tanıdım, güvendim, inandım. Bir doğrum oldu. Sevdim ama üç yanlış, bir doğruyu sildi.

Mızıkçılık yapmadan, oyununun kuralına uyup, yalanlarına inanıyormuş gibi yaptım. Devam etmiştim beni sevdiğine inanmaya.

Titrer durur ellerim yanında. Vücudum ürpermeyle dolar Üşüyorum ben yanında. Çünkü varlığın içime serinlik veriyor…

Seviyorum sevmenin acı verdiğini her sevenin sevilmediği bile bile. Ama yine de bir umut taşıyorum belki seven sevilir diye.

Gül şimdi ağlayan gözlerime bakarak gül. Yarınların için gül çektiğim acılar için gül sen hep gül beni düşünme gülüm.

Ne olurdu zamanla geçecek değil de zamanla gelecek deselerdi.

Güneşin doğduğu yerde parlayan bir ışık görürsen, bil ki senin için yanan kalbimdir.

Çalacak bir kapım yok, mutluluğa hasretim. Artık sokaklar benim, görüyorsun değil mi?

Çok saçmaladım, bağışla. İnsanın kalbi darmadağın olunca, kafası da karışıyor. Mümkünse, söylediklerimi unuturken beni aklından çıkarma.

Bir sonraki sessizliğim senin için güzelim zamansız gelen ayrılıklar kalbimi yaralar ağlayan gözlerim elbet bir gün aşk acısı için değil hayat acısı için ağla.

Bırak hayatım bana kalsın al anılar sende kalsın ver sevgimi belki o zaman anlarsın.

Senin de sevdiğini sanmıştım. Ya da öyle olmasını istediğim için, kendimi buna inandırmıştım.

Her şeyin bir sonu var ama sonu yok ki düştüğüm yerin. Sana değil artık güzelim, ah ölüme koşar içim.

Bunca acıyı çekmez hiç kimse ve bunca ölümden kolay dönülmez bu kadar sevmeyince.

Eğer bir insanı gerçekten unutmak istiyorsan onunla yaşadıklarını değil, onun sana yaşattıklarını hatırla.

Her zaman gül, hayata gülücük saç, gülmeyi benimse, çünkü senin bir gülüşün için, koca dünyada yaşayan biri mutlaka biri vardır.

Başkasını sevmen, bana acı verir mi sandın? Sen beni de sevmemiştin ki zaten. Çocuktum işte, öyle inanmıştım ki döneceğine.

Bütün insanları sevebilirdim, sevmeye senden başlamasaydım.

Sanma ki sevmekle usanır bu yürek. Kaderde varsa eğer, sevginle ölmesini de bilirim elbet. Zannetme ki beklemekle usanır yürek. Bir değil bin ömrüm olsa da beklemesini bilirim elbet.

Bazen sadece seninle konuşsun istersin. Ama o herkesle konuşur, sana susar.

Kimine git dersin değerli olursun, kimini canından çok seversin gereksiz olursun.

Eskiden karanlıklardan ve yağmurlardan korkardım şimdi ise yağmurlar gözyaşım oldu, karanlıklar ise sırdaşım oldu.

Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış. Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi… Ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek… Ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken…

Bir gün ölürsem haberim sana gelirse mezarımın başına sakın gelme sadece elini kalbine koy ve özür dile belki o zaman mutlu olurum.

Çok sahiplenmeden seveceksin mesela. Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi.

Günler sensiz geçer oldu, yüreğim benden gider oldu. Baharı beklerken güzelim, hep güneşi arar oldum.