Semt Sözleri

Ben sadece, her şey eskisi gibi olsun istiyorum.

“Yan yana” ayrı yazılır, biz “sımsıkı” olalım.

Kaderinse dünya küçüktür, ama kaderin değilse, çıkmaz sokakta bile karşılaşamazsın.

Kalabalıkta artistlik yapanın, tenhada özrü kabul olmaz.

O özlemeden hayatına devam ediyordu, hiçbir şey olmamış gibi. Belki de hiçbir şey olmamıştı. Ya da olan bana olmuştu.

Onun sesini ilk duyduğumda binlerce kelebek canlanmıştı kalbimde. Binlerce tarifsiz his.

O beni unuttu, ben mutluluğu.

Sendeki namus kadar Ankara’da deniz var.

Sen benim şehrimdeki bütün sokakların adı.

En âşık olunmuş halini, yalnızca ben biliyorum!

Özledim ama belli edemem. Çünkü “öyle olması gerek” gibi tuhaf bir cümle var içimde.

Mahallemizde havaalanı yok ama pilot çok.

Çözemedim bazılarını, uzaktan mı adamlar, adamlıktan mı uzaklar.

En güzeli sizin olsun “hayırlısı” benim.

Hayatı dümen olanın, rotasına tecavüz ederim.

Ölmüş bir aşk vasiyetidir bu sana. Madem kimsem olamıyorsun, kimsen o ol ve kal oralarda.

Bir bozuk saattir yüreğim. Hep sende durur.

Bütün kadınlar güzeldir deseler, içlerinden biri çıkıp ben daha güzelim der.

Üç kuruşluk insana beş kuruşluk değer verirsen, iki kuruşa satar.

Herkesin bir gideni vardır, içinden bir türlü uğurlayamadığı.

Anlamam o kadar incesini. Sen yanımdayken yaşamak güzeldi işte.

Bunu da yaz hâkim bey, umuda kelepçe vurulmaz.

Keşke şu an yanında olsam. Dizlerine yatıp saatlerce ağlasam ve kalkıp doyasıya sana sarılsam.

Umutsuz olsa da buraya yazılan her satır, gerektiğinde kahpesine de yazılır çatır çatır.

Değer verdik. Çünkü değer sandık.

Çok vakit kaybettik çok, artık mutlu olsak diyorum.

Yerime koydukların, sana koyması dileğiyle!

Ben onunla içimden konuşuyordum.

Yaralıyoruz kendimizi, sevmeyen yüreksiz biri için.

Ha ondan mesaj beklemişim ha otobüs durağında vapur.

Onlar benim hayal kırıklıklarım. Sen toplasan, bir araya getirsen bile olmaz. Yoruldum artık. Vazgeçtim.

Ne hoş bir güzelliği vardır. Dünyadan hafif adımlarla gülümseyerek geçenlerin.

Nikonlarla canonlarla poz vermesekte, bütün mobeseler tanır bizi.

Senin kafanı kaldırıma sürter çıkan kıvılcımla sigaramı yakarım lan insan ol iki dakika!

Çayı açık severim ama seni çok koyu sevdim ben.

Ben bu semtin boş sokaklarını sevdim, muhabbetini değil.

Suskunluğumuz asaletten falan değil, sadece hiçbiriniz değmezsiniz.

Şansımız dönse, götümüze girer.

Ya av olacaksın ya da avcı. Ama asla avı, avcıya götüren köpek olmayacaksın.

Seninle karşılaştım ya. Birileri sanki benim için dua etmiş.

Eline el değmesini değil, gölgesine gölge değmesini kıskanmaktır sevda.

Ne demiş şair; uyuyalım. Hiçbir şey olmazsa sabah olur.

Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik.

Bu dünyada, mutluluk adaletli davransaydı; bu gençler sokaklarda kalmazdı!

Hayat tespih gibidir. Bazen sallamak, bazen çekmek gerekir.

Seveni arıyorum diyorsun, verene gidiyorsun ne ayak?

Bakın bize. Gerek var mı size?

Semt bizim, aşk bizim!

Ve ne kadar içersen iç, başın döner. Gidenler değil!

Anlatamadığım ve anlatamayacağım o kadar çok şey var ki.

Hiçbir ayrılık benim ecelime hükmedemez! Gelenle doğmadım ki, gidenle öleyim.

O kadar güzel güldün ki sevmeden geçemedim.

Oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey.

Para etmez geleceğim. Çocukluğum yaramaz. Bilsen içimi dersin ki; bu yaşıyor olamaz.

Güzel günler, zorlu duraklardan geçer.

Senin küçük bir elvedan, böyle büyük bir aşkı bitirebilir mi?

Ben hayatım boyunca hep kendi canımı yaktım, belki de bu yüzden kaybettim!

Gözlerimi kaçırdığım için pişman oluyorum bazen. Sonra özlüyorum. Keşke doya doya baksaydım diyorum.

Kendin ol, öyle daha güzelsin.

Sen yoksan hayatımda, ben yokum o hayatta.

Bir gün beni boynu eğik görürseniz bilin ki yere düşen birini kaldırmak için boynumu eğmişimdir.

Salıncaktan düşen bir çocuk, hiç küser mi parka?

Seninle buluştuğum ilk günü hatırlıyorum. Hiçbir şey için bu kadar heyecanlanmamıştım.

İki kelime yetiyor, seni seven kalbi kırmaya.

Zirve tek kişiliktir diyorsunuz da maşallah herkes zirvede!

Semt bizim, ev kira.