Sevgiliye Ağlatacak Sözler

Gel de birbirimizin kadrini bilelim. Çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden.

Adın ki en güzel kelimedir dağarcığımda ne zaman ansam; kelimelerim kendini asar darağacında.

Hani beraber geçirdiğimiz günlerde güldüğümüz o yerler var ya hazan rüzgarlarına teslim olmuş bugünlerde.

Depozitolu bir yalnızlıktı benimkisi. Kim alsa geri getirdi.

En kötüsü de berbat bir hafızam vardı, seninle geçen her şeyi hatırlıyordum.

Sen beni kandırmadın, ben sana inanmayı seçtim. Hepsi bu.

Uğruna ödediğin bedeller mutluluğuna gölge düşürüyorsa hak ettiğin mutluluk sana biraz pahalıya mal olmuştur.

Ah be çocuk ah. Seninki, masalda ki pamuk prensese âşık olmak değil. Uyutulduğun ninnideki bostana giren danaya yüreğini vermek.

Ben çocuklar gibi sevdim, devler gibi acı çektim.

Bir göz göze neler anlatabilir bilmem ama bir söz bir gözü yıllarca ağlatabilir.

Gül şimdi ağlayan gözlerime bakarak gül. Yarınların için gül çektiğim acılar için gül sen hep gül beni düşünme gülüm.

Canı yanan sabretsin, canı yakan, canının yanacağı günü beklesin.

İhanete uğramış kalbim buruk olsa da nefretim peşinden gelecek bunu unutma nereye gidersen git lanet ettiğim her şey üstüne gelecek.

Kahve falında balık para demekse; en büyük hazinemdir gözlerindeki okyanus.

Kimine git dersin değerli olursun, kimini canından çok seversin gereksiz olursun.

Aynı kitapları okur aynı filmleri izler aynı müzikleri dinlerdik. Herkesten farklıydık biz. Biz gerçekten ayrıydık. Şimdi ne okusam ne izlesem ne dinlesem hemen elim telefona gidiyor son ra o eskidendi diyorum çünkü biz artık gerçekten ayrıydık.

Bazen insan ‘Seni seviyorum’ diyemez. Sadece ‘Sana da iyi geceler’ demekle yetinir.

Özledikçe kırılırsın, kırıldıkça dolar gözlerin.

Eyvallah ne güzel bir sözdür. Bazen kabulleniş bazen boş veriş bazen yol veriş; ama sonunda hep bir rahata eriş.

Bu kentin en tenha yeri kalbimdir şimdi.

Mutluluk mu? Evet, adını duymuştum.

Sen kalmaya bir neden bulamadın ya, ben ölmeye ne bahaneler bulurum şimdi.

Karanlıklarda ve yağmurdan korkardım eskilerde Şimdi ise karanlıklar sırdaşım yağmurlar gözyaşım oldu.

Önemli olan şu ki insanlardan uzaklaştığında hayatlarına devam ederler geri dönmeni beklemezler.

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?

Ağlamak, ruhun kanama şeklidir. Sargısı yok, çaresi yok, sebebi var.

Bence sen aşkı sadece çok sevmek olarak algılıyorsun. Oysa karşılıklı sevmektir aşk… Karşılıklı sevmek ve kavuşamamaktır.

Ağlayan gözlerim bir gün mutlu olacak o zaman sen ağlayacaksın benim mutlu olduğumu görünce kahrolacaksın.

Seninle kurduğum hayalleri başkasıyla yaşayacak kadar güçlü değilim.

Arada bir yokluyorsun sol yanımı. Öyle bir seni seviyorum dedin ki inan olsun kalbime indin.

Eğer sonu mutlu bitmeyecekse, bana masalların dilinde konuşma ne olur.

Bana ışığın kıymetini göstermen için dünyamı karartmana gerek yok.

Başkasını sevmen, bana acı verir mi sandın? Sen beni de sevmemiştin ki zaten. Çocuktum işte, öyle inanmıştım ki döneceğine.

Güzel olsan da kalmaz bu dünya mecnun olsan da güvenmem artık sana artık herkes kendi yoluna ben seçtim yolumu sana elveda.

Hayatta sevmem’ dedin ya, bunun ahireti de var, umutlanıyor insan işte.

Senin olanın yokluğu, bir alev gibi yaktı mı hiç seni?

Ağlamak gözlerdeki yaşı boşaltır, acın ise hep taze kalır.

Çok farklı bir durumdur ayakkabısı yırtık bir çocuğun okulda gün boyu ayakkabısını saklamaya çalışması.

Ağlayan gecelerimin melodisi oldun mu hiç? Ağlayan gözlerimi sildin mi hiç? Ağlatmak için mi buldun beni insafsız.

Bilsem ki bir daha hiç dönmeyecek, bilsem ki gözyaşım hiç dinmeyecek utanmam sıkılmam mutsuzluğuma şimdi sensiz cehennemde yaşlanacağım.