Tükenmek İle İlgili Sözler

Yoruldum, bittim, tükendim ama hala yüzüne gülümseyebilirim.

Adeta bir silgi gibi ben tükendim. Başkalarının yaptıkları yanlışları silmeye çalıştım, mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım.

Sabredip de bekledim hüzne vurdu yüreğim. Yardım edin ne olur tükenmek üzereyim.

Bir gün bakıyorsun bütün hayatın değişmiş ama aldırış etmiyorsun. Belki de böylesi daha iyi olacak diye düşünüp susuyorsun. İşte o zaman tükendiğini anlıyorsun. Tükendim.

Gider gibi yapmadım ben, ya kaldım ya gittim. Sen ise kalır gibi yaptın, ama gittin ve ben bittim. Cemal Süreyya

Herkesten kaçıyorum, kendime yakalanıyorum.

Ben senin beni sevmeni beklemekten yoruldum, ben seni sevmekten tükendim.

Kendini herkese uydurmak için yontmaya koyulanlar, sonunda yontula yontula tükenip giderler.

Ben bittim de sen bir gram eksilmedin.

Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler. Ağzına dolar insanın. Sussan acıtır, konuşsan kanatır.

Umutlar da yiter, düşlerin ardından. Gülüşler de tükenir, gidenin ardından.

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim.

Bu dünya başlangıcı ve sonu olmayan güçten bir canavardır. Büyüklüğün, güç büyüklüğünün çelikten sabit bir toplamıdır, ne daha büyür ne de daha küçülür. Kendini tüketmez. Tersine sadece değişir ama bütün olarak değişmez derecede büyüktür. Nietzsche

Bütün bu olup bitenlere rağmen, canımı yakmalarına ve kırılmışlıklarıma rağmen yine de hayranım, insanlara gösterdiğim şu güler yüzüme ve tükenmek bilmeyen sabrıma.

Aslında her şey, tükenen bir kaleme tükenmez dedikleri kadar yalan. Sunay Akın

Herkesin hayal gücü tükendiğinde artık hiç kimse dünya için tehdit olmayacak. Chuck Palahniuk

Çevrelerine uymak için kendilerini yontanlar, tükenip giderler. R. Hull

Ben senin beni sevme ihtimalini düşünmekten bıktım.

Sen gittin, ben bittim. Öyle lafın gelişi de değil, önce kalbim, sonra ciğerlerim, midem, beynim. Hepsi senden sonra bitti, ben bittim.

İnsan yenilince tükenmez, pes edince tükenir. Nixon

Seni düşlerime aldım, Uykusuz kaldım. Seni uykularıma aldım, Düşsüz kaldım. Başıma aldım, sensiz; Gönlüme aldım, başsız. Sensiz, yollarda pulsuz, Pullarda mektupsuz kaldım. Sana adlar aradım. Ardında adsız kaldım.

Çok çabaladım, az sevildim, hep kaybettim. Hani insanlar yorulmaktan öldüm derler ya, bende artık ölmekten yoruldum.

Ağlamaya değer misin diye soruyorum kendime bunu söylerken bile ağlıyorum. Tükendim artık.

İyi şeyler olsun diye çırpındıkça, yıprandım, dibe battım. Tükendim, bittim.

Hani saatlerce ağlarsın hıçkıra hıçkıra, sonra yorgun düşüp sessizce tavanı seyredersin ama hala ıslaktır yanakların.

Gitmekten yoruldum, artık sadece bir kenarda oturup soluklanmak istiyorum.

Bak gözlerime gözbebeklerim eridi, bak ellerime ellerim çürüdü, bak yüreğime yüreğim eskidi, bak günlerce sardığın bana bak tükendi bitti. Yetti bu acı beni öldürmeye, sonum oldu son bir bakışın canıma yetti.

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek. Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek, eğilsen yeter!

Kafamın içindeki çığlıklara artık dayanamıyorum. Tükendim.

Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım. Mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım.

Nikâh, sevginin tükeneceği korkusudur. Bu nedenle, sevgiyi tüketmedir. Yalçın Küçük

Bir insana dengesini kaybettirip, sonra da normal davranmasını bekleyemezsiniz!

Sürekli güldüğüme bakmayın. Güçlü değilim ben. Güçlü olmaktan çok uzağım. Bir insan ne kadar güçsüz olabilirse o kadar paramparçayım. Bittim.

Yaktığı her sigaraya kadının adını veriyordu adam, kendisi için kül olmasını istermiş gibi. Son sigarasına da kadının adını verdi, sanki yitip gideceğini hissetmiş gibi.

Sen bir okyanustun ve ben yüzmeyi bilmiyordum. Bunu bile bile atladım ve çıkamadım. Boğuldum ve ben bittim. Ölümden başka hiçbir şeyi hissedemiyorum. Çünkü ben duygularımı okyanusunda bıraktım. Hayatta kalmış ölü gibiyim. Öylesine hissiz, öylesine yalnız

Gecenin ıssız karanlığında ümitlerimin tükendiği anda tek kişi istiyorum yalnızlığıma.

Bunaldım artık. Sıkıldım. Tükendim. Yoruldum.

Aklına gelmeyişlerim ve tükenişlerim acı veriyor artık.

Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum. Cemal Süreyya

İnanın hayal kırıklığı yaşamaktan o denli yoruldum, tükendim ki anlatamam.

Bir gün bu sabrım bitip tükenecek. Bir gün bu sessizliğim sona erecek. İşte o gün geldiğinde beni üzenler çok acı hesap verecek.

İnsanların en verimli olduğu çağda tükendim. Her anı ne yapmam gerektiğini düşünerek geçirdiğim için çabuk yoruldum. Bana müsaade.

Kendime gelirken yoruldum, işte bütün hikayem budur.

Bir damlacık gönlümde dağlardan büyük hüzün vardı. Sustum, bittim, öldüm kimse anlamadı.