Yaralı Sözler

Yaramızı fark eden tuzluğunu alıp geliyor çok şükür.

İnsan en sevdiğinden bir yara aldığı zaman, gülü bile diken görür.

İnsan, yarası yarasına denk geleni seviyor demek ki.

Dilini tut ve bil ki, dil yarası bıçak yarasından daha kötüdür.

Seni düşünmemek ya da düşünmek benim elimde olan bir şey değildir. Sen benim kalbime kazınmış, beynimin tüm köşelerini tutmuş bir sevgilisin.

Yaran yoksa senin de anlamazsın, şiirden, sözden, anlamazsın yaraladıklarının halinden.

Hiçbir gönül yarası asla kabuk bağlamaz.

Oysa çok şey vardır yüreğe yara olup dile dökülmeyen.

Benim yüreğim derinden yaralı, en güzel mutluluk hayallerimle sen açtın benim aramı.

Sen benim kalbimin derinliklerine gömdüğüm gizli yaram, sen benim hiçbir zaman unutmayacağım kara sevdamsın.

Şimdi bayat çaylarım, yaralı kelimelerim var. Uğur Koca

Ruhunda sarılmayacak kadar çok yara açıldı kadının. Ama aldırmıyordu. Ölü bir kadın hiçbir şey hissedemezdi.

Ben kabuk tutan yaramı bir kez daha kanatmam.

Neyimiz var ki yaramızdan başka?

Nur içinde yat yaralı kalbim. Ben katilini çok sevdim.

Canım yanıyor, günlerim geçmiyor, gün yüzünü bana dönmüyor. Sevdiğim bende uzaklara gidiyor, bu kalbim yaralı kanıyor.

Derinlik kişiden kişiye göre değişmez, derinlik acıdan acıya göre değişir. Yaran ne kadar derinse acında o kadar yoğundur.

Sarmıyorsun, bari gülme yarama.

Öğrendik ki, İki şey asla terk etmezmiş insanı: Biri yanındaki ana, diğeri kalbindeki yara. Ataol Behramoğlu

Bir sevgi sözü yaz bana içinde sen ve ben olsun, aşk tohumumuz mutluluğun gölgesinde yeşeren iki aşk fidanı olsun, bu yaralı kalbim senin için atmayacaksa gerek yok çalışmasın.

Sözlerinin en deriniyle en yaralı yerimden vurdun beni, ömrüm boyunca hiç affetmeyeceğim seni.

Sen benim hayatımda her zaman kanayan yaram olacaksın, sen bu yaranın kabuk bağlayacağına inanıyorsan çok yanılıyorsun.

Oysa ki mutluluk vardı benim hayallerimde, umutlarım vardı aşkımın gölgesinde, şimdi yaralı yaralı bıraktın bir akşam gün batımında.

Yaralama bir kalbi, derin olur yarası, bitmez yüreklerin kanayan yarası. Megnet Zurner

Kapanmayan yaralarıma tuzdur adın.

Kime yar dediysek o açtı yarayı. Belki de yakınımız yoktur Allah’tan gayrı.

Çok söz vardır anlatılmak istenip de bir türlü dile gelmeyen, yüreklere yara olup da gözyaşı ile dökülen.

Herkesin yarası, yar ile arası kadardır.

Kalbim derinden yaralı, bugün güneş erken batmalı, gece benim için dertlerini üstüme saçmalı.

Hayat, adanmak için değil yaşanmak içinmiş. Bunu sana adadığım hayatı mahvettiğinde anladım.

Sen ol da, ister yar ol, ister yara. Lütfun da başım üstüne kahrın da.

Bazıları şiir sevmez, çünkü onların yaraları yoktur. Yaladıkları vardır. Atilla İlhan

Çok zalim oldukları için değil, kalbimin kapılarını ölçüsüzce onlara açtığım için bu kadar kolay yaraladılar.

Yaralı olan her kim olursa olsun, hatta bir hayvan dahi olsa ona sakın dokunma, çünkü onun acısı yüreğinin derinliklerinden gelmektedir.

Yaramızı iyileştirmesi için hayatımıza aldıklarımız daha da yaramızı kanatarak çıkıp gidiyorlar hayatımızdan.

İyileştirir diye medet umduklarımız tekrar tekrar yaralıyor bizi.

Sözü namluna sürmelisin şimdi, en yaralı yanımdan vurmalısın beni.

Hepimiz biraz yaralı olabiliriz. Çünkü biz dürüstlüğün affedilmediği bir dünyada yaşıyoruz. Kahraman Tazeoğlu

Sen benim kanayan yaram olsan, ölene kadar yaramı dindirmem.

En büyük yaradır dil yarası, bir kere kesti mi, ne dikiş tutar, ne ameliyat söker.

Yaşın ilerledikçe değil, kalbin yara aldıkça yaşlanırsın.

Ne kadar çok dostumuz varmış böyle yaramız olduğunu gören herkes tuzluğu alıp geliyor yanımıza.

Kapanmayan yaralarımın adını “Sen” koydum.

Herkesin vardır mutlaka bir yarası, bu yaranında vardır elbet bir perde arkası.

Gelip bir el vermiyorsun, bari dönüp gülme yarama.