Şemsiye İle İlgili Sözler

Ama olmadı, hiç olmadı! Sen kandın güneşin o parlak rengine. Bense bana bıraktığın yağmurların altında boğuldum gizlice.

Gitme sevgili, beni yağmura şemsiye açanlarla bırakma.

Ne yapsam yağmurdan kaçırılmış bir şemsiye kadar saçma kalıyorum şu dünyada… Ahmet Erhan

Bir gün köylüler yağmur duasına çıkmaya karar verdiler. Duaya içlerinden sadece bir çocuk şemsiye ile geldi.

Yağmurdan kaçmak isteyip şemsiye bulamadığında, sığınma kalbime. Benim yüreğime kar yağıyor artık, üşürsün.

Burada yağmur yağıyor. Aralıksız yağıyor günlerdir. Ama sen yine de şemsiyeni almadan gel ilk otobüsle.

Aşk, şemsiyesi olduğu halde bile bile ıslanmaktır yağmurda.

Yağmurda sıkıca tutulan yağmur dinince de bir kenarda unutulan şemsiye gibi hissediyorum.

Şemsiye yapımcıları ıslanmaktan tek kişiyi koruyacak genişlikte kesince kumaşları, yağmur değil, yalnızlıktır yağan. Sunay Akın

Seni hatırlatan her şeyde, katledilmiş mutluluklarım var. Her gülüşüm kanla karışık yağmurlu şimdi.

Rengârenk şemsiyelere yağmur, hep aynı renkte düşüyordu. Mehmet Deveci

Hüzün, Yağmur, Yalnızlık… Tüm malzeme hazır. Yaz bir şiir; Harcını da sağlam karıştır ki, tutsun ayrılık!

Yağmur bana rastladığında artık şemsiye tutmuyordum. İçimde öyle yangınlar taşıyordum ki, hiçbir damla yeterli gelmiyordu.

Burada yağmur yağıyor ama sen, şemsiyeni almadan gel yine de. Özletiyor bu çılgın sağanak seni. Sırılsıklam özletiyor biliyor musun? Ahmet Telli

Tanrı kimseye acısız günler, kedersiz kahkahalar, yağmursuz güneş sözü vermedi. O size günü atlatmanız için güç, yolunuza ışık verdi.

O, yalnızca yağmur yağmadığı zaman, rüzgârlı havalarda şemsiye taşıyabiliyordu. Ve yalnızca renkli şemsiyeler taşıyabiliyordu. Hayallerine giden yol renkli şemsiyelerden geçiyordu. Onu hayallerine yetiştirecek, uçuracak olan tek şey, renkli şemsiyeleriydi.

Her yağmurda şemsiye açılmaz. Bazen ıslanmak gerekir.

Bütün kötülükler üstüme yağınca sen bana açılan şemsiyesin anneciğim. Seni çok seviyorum. İyi ki varsın, doğum günün kutlu olsun anam Anonim

Renkli bir yağmur, renkli bir çocuğun şemsiyesine düşüyor. Şemsiye renkli, en belirgini turuncu.

Yağmur duası kabul olmuş, toprak gibi kokuyor gözlerim. Her düşen iki damla arasında, yıkanıyor ölü bedenim.

Sen yoksun. Boşuna yağıyor yağmur. Birlikte ıslanmayacağız ki.

Güneştim ben. Sen ise beni görüp şemsiye açtın. Hak etmeyen faydalandı payından.

Pirenin midesini doyuran, manzume-i şemsiyeyi de o tanzim etmiştir. Anonim

Kalbim bir Avrupa ülkesi gibi, her zaman sonbahar, her zaman yağışlı, arada ziyarete gelen olduğu zaman, biraz güneş açıyoruz, fotoğraflarını çekiyorlar renkli sokaklarımın gözleri kamaşıyor, ziyaretleri bitince, yine yağmaya başlıyoruz, hava durumu sağanak yağmurlu.

Gecenin hüznüne şemsiye açılmıyor mu? Yüreğimizin sığınabileceği liman nerede şimdi?

Yağmurdan sığınmak isteyip şemsiye bulamadığında, sığınma yüreğime. Benim yüreğime kar yağıyor artık, üşürsün. Anonim

Yüzüne yar eli gibi değmiyorsa damlalar, yağmur şehre yağıyordur sana değil.

Gökkuşağını istiyorsanız, yağmura katlanmalısınız. Dolly Parton

Yağmur olmak var şimdi usul usul toprağa karışmak sessizce, Aslında sessizlik en güzel sestir duyabilene ve anlayabilene.

Karanlığa giden taşlı bir yolda, üstelik yağmurda yokken renkli bir şemsiye ne işe mi yarar? Etrafı değil belki ama içini pekâlâ aydınlatır.

Belki yağmura da gerek kalmazdı. İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı.

Yağmur darılmaz mesela ne üstüne basana ne şemsiye açana.

Burası benim kalbimse bu renkli şemsiye sensin.

En çok yağmuru severim ben. Yağmur darılmaz mesela. Ne üstüne basana ne şemsiye açana.

Yalnızca yağmur yağdığında seviyorum bu şehrin insanlarını. Herkesin yüzü ıslak, başları eğik, herkes benim hep olduğum gibi.

Yükle yalnızlığının bütün gri bulutlarını sırtıma. Vücudum yağmur sonrası toprak koksun.

Dostum siz şemsiye yapın, hep şemsiye yapın sadece şemsiye yapın. William Shakespeare