Lavanta İle İlgili Sözler

Lavanta, huzurun ve güzelliğin beraberliğidir.

Ahmet Muhip’in dediği gibi: Lavanta çiçeği kokan kederlerin ışığı. Hoyrattır bu akşamüstleri diyemiyorum. Bırak gitsin gün saltanatıyla bir kez daha. İşte böyledir İstanbul’da akşam, yedi iklim kırk mevsiminde.

Teninde bambaşka bir rayihaya dönüşen lavanta kokusunu, sıcaklığını, bana bakarken gözlerinde beliren o tuhaf ışığı.

Bir gece misafirim olsan yeter. Dolar odama lavanta kokusu, soğur sevincinden sürahide su. Ay pencerede durup durup güler. Cahit Sıtkı Tarancı

Biz bu lavanta kokularını bilmeden taşıyoruz. Biz bu tavana bilmeden eski rengine boyuyoruz. Edip Cansever

Lavanta aşkın kokusudur, özlemek de sevdaya dahil.

Marifet hiç ezilmemek bu dünyada; ama biçimine getirip ezerlerse güzel kokmak, kekik misali, lavanta misali, ıtır misali, tonguç misali, Nâzım misali. Yaşar Kemal

Lavantalar devasa kokusunu buram buram yayıyor. Cennetteyim say ki, cennetindeyim sanki. Sevgilim ah sevgilim, alnıma mıhlanan yârim özlemin, lavanta kokulu koyu eflatun.

Sakinleşmek istiyorsanız, lavanta renginden yardım alabilirsiniz.

Osman kötü kokunun kaynağını kurutamayınca, yokmuş gibi yaptı. Banyoda kokulu bir mum yakıyor, içerisi tropikal meyve veya lavanta veya hindistancevizi, limon, çikolata, çilek, vanilya kokuyor, böylece kanalizasyon boruları sızdırmıyormuş, hayatımız bok kokmuyormuş, her şey yolundaymış gibi oluyordu.

Dudakları ilk ışığı gibiydi aşkın. Lavanta kokulu odaların eşiğinde, kadınlığı gözlerine yansıyan. Şarkılar söylesin, giysilerini çıkarsın, oynasın kendini, nesi varsa elinde. Şükran Kurdakul

Öylesine işte, aniden, hiç sebep yokken, mor renkli lavantalara döktüm içimi, baharlar geldikçe ve baharlar geçtikçe. Nazan Bekiroğlu

Lavanta olmalı her evin kokusu.

El ele tutuşup merdivenlerden indiler. Birkaç dakika sonra Rosa, Mark’ı oturma odasına aldı. Genç adam beyaz bir gömlek ve lacivert bir smokin giymiş, lavanta rengi papyon takmıştı. Siyah saçları geriye taranmıştı.

Her şey bu kadar çürümüş olabilir mi? Ben lavanta kokusu aramaya çıkıyorum. Rahmi Emeç

Seni papatyalara sordum: “sevmiyor” dedi. Güle sordum: “aşk bitti” dedi. Laleye sordum: “saray devri kapandı” dedi. Lavantaya sordum: “kokumu alıp gitti” dedi.

Düşümde bir şiir gördüm. Sendin. Saçların lavanta kokuyordu. Sendin.

Pencereni aç lavantalar getirdim kuş ağzımda. Yastık kılıfında beliren o izler benim. Uyanmak istemezsin bir öğle sonrası, lakin sokağında o akordeonu çalan benim. Bir ceviz ağacı sonrası türküler okutturan benim, horoz şekeri molasında okuduğun o şiirler bana ait.

Yaşam, yukarı doğru bir çıkıştır ve soncul bir tıkırtıyla noktalanır, aynı zamanda yaşam alçak, beyaz bir tavandır, kişiyi lavanta çiçeği kokan, ılık bir kuytuyla sarmalar.

Hikayemizin kahramanları; incir ağaçları, zeytin dalları, lavanta çiçekleriydi.

Dedim aşk, dedi eline gül olam. Dedim papatya, dedi başına taç olam. Dedim lavanta, dedi kokun olam. Dedim lale, dedi kalbinin sultanı olam.

Bir misafirliğe gitsem; bana temiz bir yatak yapsalar, her şeyi, adımı bile unutup, uyusam. Kalktığımda; yatağım hâlâ lavanta koksa, kekikli zeytinli bir kahvaltı hazırlasalar, nerde olduğumu hatırlamasam, hatta adımı bile unutsam. Melih Cevdet Anday

Çarşı hamamından çıkmış geliyor, funda kokularıyla. Bohçasında katır tırnakları, lavanta çiçekleri, belinde bir ebem kuşağı. Sağlık sular olsun sana dünya! Can Yücel

Gülmeli bir kadının gözleri. Gülmeli yüzü. Gülmeli sözleri. Lavanta kokuları dolmalı gülünce her yanı. Huzurlu bir kadın kadar pahalı bir tablo var mı? Kıymeti paha biçilmez; ama kadri maalesef herkes tarafından bilinmez!

Kokusuna dayanamazsın hele de kendisine lavantanın!

En sevdiğin çiçek nedir, diye sordu. “Lavanta” dedim. “Mor renkli olması, kendine has kokusu ve dimdik durmasından dolayı” diye de ekledim. Lavanta, benim için zarafetin nişanesi, gözümdeki “kadın” imajının temsilidir. Hem naif hem asil hem de dik. Tıpkı kadın gibi.

Çiçekler hiçbir şeyin kalıcı olmadığını öğretir bize ne güzellikleri kalıcıdır ne de solgunlukları; çünkü sonradan yeni tohumlar verirler. Mutluyken de üzgünken de hatırla bunu. Her şey geçip gider, yaşlanır, ölür ve yeniden doğar. Paulo Coelho

Sabretmek lazım. Lavantalar solmaz belki de.

Isırgan gibi olma, dokunan sende ceza, cefa bulmasın! Lavanta gibi ol ki, dokunan sende ferahlık, mutluluk bulsun.

Bulunmayan lavanta rengi gülü, sevdiği kadını mutlu edebilmek için beyaz gülleri tek tek boyayan güzel yürekli adamlar olsun hayatınızda.

Ah, ne kadar da ninemin kokusu sinmişti bu mindere. O lavanta çiçeğiyle beyaz sabun kokusu!

Bırakın kanasın yaram, iyileşir de unuturum diye korkuyorum. Yürüyordum, kayboldum, aşk vadisine düştü yolum. Hikayemizin kahramanları; incir ağaçları, zeytin dalları, lavanta çiçekleriydi. Sensiz güz. Esra Pulak

Yağmur çağıran bir denizin kıyısında lavanta kokulu bir düşe mi girdiniz?

Askerler için barut kokusu, lavanta kokusundan üstündür. Miguel de Cervantes

Hangi masaldan çıkıp da böyle 20. asırlara düşüverdiniz, söyler misiniz? Yağmur çağıran bir denizin kıyısında lavanta kokulu bir düşe mi girdiniz?