Namık Kemal Sözleri

Bu kadar adam gördüm içlerinden hiçbiri dünyadan hoşnut değil hiçbiri de dünyadan gitmek istemez.

İnsan ne söylediğini bilmeli fakat her bildiğini söylememelidir.

Dünyaya gelmek hüner değildir. Yüksel ki yerin bu yer değildir.

Düşene gülen acıyandan çok bulunur.

İnsan her nefesini mezardan uzaklaşmak için alır ama her nefes alışında ömründen bir nefeslik zaman azalır.

Devlet halkın ne babasıdır ne hocasıdır ne vasisidir ne lalasıdır.

İnsan ne idraksiz mahlûktur! Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir de kendi öleceğine inanmak istemez.

Kimse takdir edemez âlemde kendi mahiyetini reyi ile / münferit vasıta-i rüyet iken göremez kendini dide bile (kimse kendi niteliğini kendi görüşüyle algılayamaz. Tek görme organı göz olduğu halde gözün kendini göremediği gibi.)

Köpektir zevk alan sayyad-ı bi insafa hizmetten.

Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini; yok mudur kurtaracak bahtı kara mâderini? Atatürk’ün bu soruya cevabı: vatanın bağrına düşman dayasın hançerini; bulunur kurtaracak baht-ı kara mâderini!

Yüksel ki yerin bu yer değildir; dünyaya gelmek hüner değildir.

Vatan bize kılıcımızın ekmeğidir.

Kimsenin lütfuna olma tadip bedeli cevheri hürriyettir.

Ülkedeki ahlak bunalımının bir kaynağı da ana babanın çocuk eğitiminde tuttukları yoldur.

İnsan vatanı sever, çünkü hürriyeti, rahatı, hakkı vatan sayesinde kaimdir.

Bize gayret yaraşır, merhamet Allah’ındır. Hükmü ati ne fakirin ne de şeyhin şahındır.

Ne mümkün zulm ile bidad ile imha-i hürriyet.

Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini yok mudur kurtaracak baht-ı kara maderini?

Zihin fukara olunca akıl ukala olurmuş.

Zihin fukara olunca, akıl ukala olurmuş.

Vatan sevgisinden maksat toprağa değil onun üstünde yaşayan insanlara duyulan sevgidir.

Pis kokuyor dediler geziye. Analarımız geldi, cenneti bize getirdi. Analara kıymayın efendiler!

Bazen fikirlerini de değiştirmelisin çünkü sen fikirlerinin kölesi değil sahibisin.

Okumayı öğrenmek en güç sanattır. Ademin hayvaniyeti yemekle insaniyeti okumakla kaimdir.

Terbiye ana kucağından başlar her söylenilen kelime çocuğun şahsiyetine konan bir tuğladır.

Usanmaz kendini insan bilenler halka hizmetten.

Ne efsunkâr imişsin ah ey dîdar-ı hürriyet esir-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten.